آیا انقلاب اسلامی ایران همچنان پیشرو است؟
جمعه, ۲۳ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۰۱:۰۸
نشریه خط حزب الله در شماره بیستم خود در گزارشی تحلیلی سووالی تحت عنوان آیا انقلاب اسلامی ایران همچنان پیشرو است؟ را مطرح کرده است که پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری به انتشار آن پرداخته است.
به گزارش نوید شاهد به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری، در این گزارش که روز پنجشنبه منتشر شده آمده است :
اگر کسی فکر کند که انقلاب اسلامی ایران در 22 بهمن 57 تمام شد یا گمان کند انقلاب فرانسه با فتح قلعه باستیل در سال 1789م کارش به پایان رسید؛ ماهیت انقلاب را نشناخته است. در واقع انقلاب حادثه ی دفعی نیست که جرقه ای بزند و پایان یابد. «انقلاب [یک موجود] زنده است... [که] بتدریج انجام می گیرد.»(1394/11/19) این تدریج در حرکت انقلابی را می توان در سه مرحله بررسی کرد و آن وقت دید که آیا آن انقلاب افول کرده یا روبه جلو پیش می رود؟
در مرحله ی اول، انقلاب ساختار و کلیشه قبلی را برهم می زند. بعد برای رسیدن به اهدافش «نظام انقلابی» تشکیل می دهد و در مرحله ی سوم و مبتنی بر آن نظام، شروع به دولت سازی و اصلاح ساختار می کند. انقلاب ها اما برای حیاتشان باید تلاش کنند تا دو عنصر را در خود زنده نگه دارند. عنصر اول آرمان ها و اصول انقلاب و عنصر دوم کارآمدی و پاسخ به مسائل و مشکلات جامعه است. انقلاب اگر نتواند آرمان هایش را حفظ و کارآمدیش را ایجاد کند؛ افول می کند و از بین می رود. مثل انقلاب های منطقه که بهترین مثال آن مصر بود. انقلابیون مصر «این راه را نشناختند... برای اینکه دل مستکبرین را به دست بیاورند از اصول خودشان گذشتند و شعارهای اساسی خودشان را فراموش کردند، ملاحظه می کنید که به چه روزی افتادند؛ دیکتاتور سی ساله ی ذلیل کننده ی ملّت مصر از زندان آزاد بشود و آن کسانی که با رأی مردم انتخاب شده بودند، احتمال محکومیّت به اعدام درباره ی آنان برود.»(1392/04/16) این انقلاب در همان مراحل اول حرکتش سرکوب و «در نطفه خفه شد.»
یا مثلا انقلاب بزرگ و مهم دیگری که در غرب منشأ تحولات بسیار شد؛ انقلاب فرانسه در اواخر قرن 18م بود. 'انقلاب در فرانسه جنگی ایدئولوژیک و تازه میان مردم و پادشاهان برای خاتمه به عمر نهادهای کهن و تحقق رویای نو در اروپا بود. انقلاب فرانسه در واقع انقلاب اروپا بود.' این انقلاب در ابتدای امر توانست ساختار پادشاهی حکومت فرانسه را برهم بزند و جمهوری را به جای آن بنشاند. اما «بیست سال بعد از انقلاب کبیر فرانسه... چیزی که از فرانسه ی دوران لوئی شانزدهم تغییر پیدا کرده، شخص پادشاه است! در سال 1809م، پادشاهی به نام ناپلئون بر سر کار است؛ یک امپراطور، تاجگذاری کرده و به معنای واقعی کلمه، پادشاهی می کند! آرای مردم و آزادی به آن معنایی که انقلاب کبیر فرانسه برایش تلاش کرد؛ در زندگی و در حکومت مطلقه ی ناپلئون، یک ذرّه وجود ندارد!»(1377/12/15) انقلاب فرانسه که نقطه ی برجسته ای از تاریخ غرب جدید است و غرب به آن می بالد؛ به دلیل دور شدن انقلابیون از دو مولفه ی سازنده ی انقلاب چنین وضعی را در همان بیست سال اول عمرش تجربه می کند.
* کلیشه ی غرب و شرق
اما حدود دویست سال بعد و در سال 1357 ه. ش مصادف با 1979م مردم تحت لوای دین اسلام، به نام و برای 'خدا' انقلابی را به وجود آوردند. این انقلاب از زمان تأسیس نظامش تا امروز 37 بهار را گذرانده است. یعنی 17سال بیشتر از آن زمانی که انقلاب فرانسه با همه ی تاثیرش بر اروپا عمر کرد. انقلاب اسلامی در بدو امر و ظهورش توانست ساختارهای فکری و ذهنی ایجاد شده در عالم را برهم بزند و کلیشه های غالب بر جوامع غرب و شرق را بشکند. اولین کلیشه ای که این انقلاب شکست این بود که برخلاف تبلیغ های این دو بلوک که از مرگ خدا در جوامع سخن می گفتند؛ نشان داد 'دین' توانایی ایجاد حرکت اجتماعی را دارد. دومین کلیشه ی مهمی را که انقلاب شکست این بود که انقلاب دینی می تواند ساختار و نظام به وجود آورد. قانون اساسی را انقلابیون در مجلس خبرگان نوشتند و مهر ابطال بر آن حرف ها زدند. با شکل گیری جمهوری اسلامی حرف دشمنان تغییر کرد. آن ها این بار می گفتند، این نظامی که انقلاب به وجود آورده است، زود از بین می رود و توانایی حفظ خود را در مقابل تهدیداتش ندارد. تجزیه طلبی به راه انداختند، مردم را ترور کردند، جنگ به راه انداختند اما انقلاب ماند و رو به جلو رفت.
* عوامل زنده بودن انقلاب
اگر دو مولفه ی آرمان و کارآمدی را عوامل زنده بودن انقلاب بدانیم؛ مشاهده می کنیم که انقلاب اسلامی ایران در طول حیات خود بعد از نظام سازی و ساختاری که ایجاد کرد؛ امروز امنیت و ثبات سیاسی را هم در این منطقه پر از آتش و تنش برقرار کرده است. در علم که یکی از پایه های مهم پیشرفت است؛ به چنان حدی می رسد که حتی «مرکز تحقیقاتی رژیم صهیونیستی از پیشرفت علمی ایران ابراز نگرانی می کند.»(1394/08/20) در حوزه ی فرهنگ علی رغم تمام تلاش هایی که دشمنان انقلاب انجام داده اند تا آرمان و فرهنگ انقلابی از بین برود، اما تمرکز امروز آن ها بر روی این موضوع نشان می دهد که فرهنگ انقلابی همچنان زنده و موثر است. وزیر خارجه ی سعودی حدود سی روز پیش در نیویورک تایمز به صراحت می نویسد که 'جهان امیدوار است که ایران از یک کشور سرکش انقلابی به یک عضو محترم جامعه جهانی تغییر کند.' یا اوباما در نطق سازمان مللش به ایرانی ها می گوید که 'شعار مرگ بر امریکا' را باید کنار بگذارید. حرفی که چند روز بعدش کری هم تکرار می کند و بعد از او هم مرکل می گوید که 'ایران، تغییری در مواضع و لحن خود در قبال اسراییل نداده و این ناامید کننده است. ' همین بیان دشمن دلیلی است بر اینکه آرمان ها و اهداف انقلاب زنده و برای آن ها آزار دهنده است.
* انقلاب امروز و روزگار فوق العاده حساس
اما بعد از آنکه انقلاب اسلامی ایران ثابت کرد که می ماند و ثبات دارد؛ امروز باید کلیشه و ساختار دیگری را هم برهم بزند. کارآمدی و حل مسئله ی اقتصادی چهارمین کلیشه ی مهمی است که انقلاب اسلامی باید به آن پاسخ دهد و ساختار وابسته و تک محصولی اقتصادی ایران را کنار گذارد. به همین دلیل امروز حل مسائل اقتصادی و «مقاوم سازی کشور در قلمرو اقتصاد»(1394/11/19) که «یکی از مهم ترین مسائل کشور است» در صدر اولویت ها و دستور کار انقلاب اسلامی است.
از سویی دیگر، امروز دشمنان هم به آرمان ها و هم به اقتصاد حمله می کنند تا بین مردم و انقلاب فاصله بیندازند و «دوقطبیِ خطرناک بین مردم و نظام به وجود بیاید.»(1394/11/19) تا از طریق آن انقلاب را شکست دهند. انقلابی که توانسته با عبور از موانعش پیش برود اما «یک دستگاه پیگیر و یک جبهه ی فراگیر علیه انقلاب اسلامی مشغول کارند؛ پول به بازار می آورند، سلاح به بازار می آورند... دائم دارند کار می کنند؛ علّت هم این است که احساس خطر می کنند چون فکر اسلامی از محدوده ی نظام جمهوری اسلامی خارج شده. خودش خارج شده... تفکّر انقلابی، تفکّر اسلامی ناب، تفکّر اسلامی که دارای حاکمیّت است.» «روزگار، روزگار فوق العاده حسّاسی است.»(1394/10/14) باید هوشیار و آماده بود.
اگر کسی فکر کند که انقلاب اسلامی ایران در 22 بهمن 57 تمام شد یا گمان کند انقلاب فرانسه با فتح قلعه باستیل در سال 1789م کارش به پایان رسید؛ ماهیت انقلاب را نشناخته است. در واقع انقلاب حادثه ی دفعی نیست که جرقه ای بزند و پایان یابد. «انقلاب [یک موجود] زنده است... [که] بتدریج انجام می گیرد.»(1394/11/19) این تدریج در حرکت انقلابی را می توان در سه مرحله بررسی کرد و آن وقت دید که آیا آن انقلاب افول کرده یا روبه جلو پیش می رود؟
در مرحله ی اول، انقلاب ساختار و کلیشه قبلی را برهم می زند. بعد برای رسیدن به اهدافش «نظام انقلابی» تشکیل می دهد و در مرحله ی سوم و مبتنی بر آن نظام، شروع به دولت سازی و اصلاح ساختار می کند. انقلاب ها اما برای حیاتشان باید تلاش کنند تا دو عنصر را در خود زنده نگه دارند. عنصر اول آرمان ها و اصول انقلاب و عنصر دوم کارآمدی و پاسخ به مسائل و مشکلات جامعه است. انقلاب اگر نتواند آرمان هایش را حفظ و کارآمدیش را ایجاد کند؛ افول می کند و از بین می رود. مثل انقلاب های منطقه که بهترین مثال آن مصر بود. انقلابیون مصر «این راه را نشناختند... برای اینکه دل مستکبرین را به دست بیاورند از اصول خودشان گذشتند و شعارهای اساسی خودشان را فراموش کردند، ملاحظه می کنید که به چه روزی افتادند؛ دیکتاتور سی ساله ی ذلیل کننده ی ملّت مصر از زندان آزاد بشود و آن کسانی که با رأی مردم انتخاب شده بودند، احتمال محکومیّت به اعدام درباره ی آنان برود.»(1392/04/16) این انقلاب در همان مراحل اول حرکتش سرکوب و «در نطفه خفه شد.»
یا مثلا انقلاب بزرگ و مهم دیگری که در غرب منشأ تحولات بسیار شد؛ انقلاب فرانسه در اواخر قرن 18م بود. 'انقلاب در فرانسه جنگی ایدئولوژیک و تازه میان مردم و پادشاهان برای خاتمه به عمر نهادهای کهن و تحقق رویای نو در اروپا بود. انقلاب فرانسه در واقع انقلاب اروپا بود.' این انقلاب در ابتدای امر توانست ساختار پادشاهی حکومت فرانسه را برهم بزند و جمهوری را به جای آن بنشاند. اما «بیست سال بعد از انقلاب کبیر فرانسه... چیزی که از فرانسه ی دوران لوئی شانزدهم تغییر پیدا کرده، شخص پادشاه است! در سال 1809م، پادشاهی به نام ناپلئون بر سر کار است؛ یک امپراطور، تاجگذاری کرده و به معنای واقعی کلمه، پادشاهی می کند! آرای مردم و آزادی به آن معنایی که انقلاب کبیر فرانسه برایش تلاش کرد؛ در زندگی و در حکومت مطلقه ی ناپلئون، یک ذرّه وجود ندارد!»(1377/12/15) انقلاب فرانسه که نقطه ی برجسته ای از تاریخ غرب جدید است و غرب به آن می بالد؛ به دلیل دور شدن انقلابیون از دو مولفه ی سازنده ی انقلاب چنین وضعی را در همان بیست سال اول عمرش تجربه می کند.
* کلیشه ی غرب و شرق
اما حدود دویست سال بعد و در سال 1357 ه. ش مصادف با 1979م مردم تحت لوای دین اسلام، به نام و برای 'خدا' انقلابی را به وجود آوردند. این انقلاب از زمان تأسیس نظامش تا امروز 37 بهار را گذرانده است. یعنی 17سال بیشتر از آن زمانی که انقلاب فرانسه با همه ی تاثیرش بر اروپا عمر کرد. انقلاب اسلامی در بدو امر و ظهورش توانست ساختارهای فکری و ذهنی ایجاد شده در عالم را برهم بزند و کلیشه های غالب بر جوامع غرب و شرق را بشکند. اولین کلیشه ای که این انقلاب شکست این بود که برخلاف تبلیغ های این دو بلوک که از مرگ خدا در جوامع سخن می گفتند؛ نشان داد 'دین' توانایی ایجاد حرکت اجتماعی را دارد. دومین کلیشه ی مهمی را که انقلاب شکست این بود که انقلاب دینی می تواند ساختار و نظام به وجود آورد. قانون اساسی را انقلابیون در مجلس خبرگان نوشتند و مهر ابطال بر آن حرف ها زدند. با شکل گیری جمهوری اسلامی حرف دشمنان تغییر کرد. آن ها این بار می گفتند، این نظامی که انقلاب به وجود آورده است، زود از بین می رود و توانایی حفظ خود را در مقابل تهدیداتش ندارد. تجزیه طلبی به راه انداختند، مردم را ترور کردند، جنگ به راه انداختند اما انقلاب ماند و رو به جلو رفت.
* عوامل زنده بودن انقلاب
اگر دو مولفه ی آرمان و کارآمدی را عوامل زنده بودن انقلاب بدانیم؛ مشاهده می کنیم که انقلاب اسلامی ایران در طول حیات خود بعد از نظام سازی و ساختاری که ایجاد کرد؛ امروز امنیت و ثبات سیاسی را هم در این منطقه پر از آتش و تنش برقرار کرده است. در علم که یکی از پایه های مهم پیشرفت است؛ به چنان حدی می رسد که حتی «مرکز تحقیقاتی رژیم صهیونیستی از پیشرفت علمی ایران ابراز نگرانی می کند.»(1394/08/20) در حوزه ی فرهنگ علی رغم تمام تلاش هایی که دشمنان انقلاب انجام داده اند تا آرمان و فرهنگ انقلابی از بین برود، اما تمرکز امروز آن ها بر روی این موضوع نشان می دهد که فرهنگ انقلابی همچنان زنده و موثر است. وزیر خارجه ی سعودی حدود سی روز پیش در نیویورک تایمز به صراحت می نویسد که 'جهان امیدوار است که ایران از یک کشور سرکش انقلابی به یک عضو محترم جامعه جهانی تغییر کند.' یا اوباما در نطق سازمان مللش به ایرانی ها می گوید که 'شعار مرگ بر امریکا' را باید کنار بگذارید. حرفی که چند روز بعدش کری هم تکرار می کند و بعد از او هم مرکل می گوید که 'ایران، تغییری در مواضع و لحن خود در قبال اسراییل نداده و این ناامید کننده است. ' همین بیان دشمن دلیلی است بر اینکه آرمان ها و اهداف انقلاب زنده و برای آن ها آزار دهنده است.
* انقلاب امروز و روزگار فوق العاده حساس
اما بعد از آنکه انقلاب اسلامی ایران ثابت کرد که می ماند و ثبات دارد؛ امروز باید کلیشه و ساختار دیگری را هم برهم بزند. کارآمدی و حل مسئله ی اقتصادی چهارمین کلیشه ی مهمی است که انقلاب اسلامی باید به آن پاسخ دهد و ساختار وابسته و تک محصولی اقتصادی ایران را کنار گذارد. به همین دلیل امروز حل مسائل اقتصادی و «مقاوم سازی کشور در قلمرو اقتصاد»(1394/11/19) که «یکی از مهم ترین مسائل کشور است» در صدر اولویت ها و دستور کار انقلاب اسلامی است.
از سویی دیگر، امروز دشمنان هم به آرمان ها و هم به اقتصاد حمله می کنند تا بین مردم و انقلاب فاصله بیندازند و «دوقطبیِ خطرناک بین مردم و نظام به وجود بیاید.»(1394/11/19) تا از طریق آن انقلاب را شکست دهند. انقلابی که توانسته با عبور از موانعش پیش برود اما «یک دستگاه پیگیر و یک جبهه ی فراگیر علیه انقلاب اسلامی مشغول کارند؛ پول به بازار می آورند، سلاح به بازار می آورند... دائم دارند کار می کنند؛ علّت هم این است که احساس خطر می کنند چون فکر اسلامی از محدوده ی نظام جمهوری اسلامی خارج شده. خودش خارج شده... تفکّر انقلابی، تفکّر اسلامی ناب، تفکّر اسلامی که دارای حاکمیّت است.» «روزگار، روزگار فوق العاده حسّاسی است.»(1394/10/14) باید هوشیار و آماده بود.
نظر شما
