باني ارتش بسيجي

سرلشگر پاسدار دكتر سيد يحيي رحيم صفوي

درآمد:

براي اين يادمان در پي گفت و شنودي با سرلشگر دكتر صفوي ،دستيار و مشاور عالي فرماندهي كل قوا بوديم كه به علت مشغله ها و فشردگي برنامه هاي ايشان، اين امر ميسور نگرديد، در عين حال ايشان با ارسال مقاله اي كه از نظر خواهيد گذراند، در تجليل از آن سردار بزرگوار، مشاركت كردند و حق دوستي طولاني با وي را به جا آوردند. با سپاس از ايشان كه لطف خويش را از شاهد ياران دريغ نداشتند.

امير سپهبد شهيد صياد شيرازي، سردار دلسوخته اي بود كه در سر هواي دوست داشت. او طاير خونين بالي بود كه پس از طواف كعبه محبوب و زيارت علي بن موسي الرضا(ع)، مشتاقانه تا بهشت خاص خدا پرواز كرد تا مصداق روشني از آيه كريمه، «يا ايتها النفس المطمئنه ارجعي الي ربك راضيه مرضيه و فادخلي في عبادي و ادخلي جنتي» باشد.
او از تبار حسينيان و عاشوراييان زمان ما بود كه در آستانه فرا رسيدن ماه محرم، ماه پيروزي خون بر شمشير، به زيارت مولايش حسين بن علي (ع) شتافت. او پرورش يافته مكتب خميني كبير و بزرگ آموزگار انقلاب اسلامي و از ياران صديق و حقيقي امام و مقام معظم رهبري بود.
اينجانب از آغازين روزهاي پيروزي نهضت با اين بزرگوار آشنا شدم و ويژگي هاي ممتازي را در او ديدم. تأثير گذاري اين شهيد والامقام در تشكيل «ارتش مكتبي» به حدي بود كه به جرئت مي توان گفت با تكيه بر معنويت، فضيلت، تعهد و نگرش حزب اللهي، توانست ظرفيت هاي بالقوه ارتش را در ابعاد مختلف رزمي،سازندگي بالا ببرد و استعدادهاي افسران جوان را شكوفا سازد و اين ظرفيت هاي بالقوه را به فعليت درآورد. او توانست توانايي نيروهاي يگان هاي رزمي را در جنگ به كار بگيرد و در تشكيل «ارتش مكتبي» گام هاي جدي و مؤثري بردارد. او در جهت وحدت ارتش و سپاه قدم هاي مؤثري برداشت، روح اعتماد و ايمان و معنويت را در نيروهاي مسلح دميد و يكي از آرزوهاي ديرينه امام راحل را كه مردمي كردن ارتش بود، محقق ساخت و اين جز در سايه رفتار و كردار خالصانه وي ميسر نشد. بارها مشاهده كردم كه با لباس شخصي به نماز جمعه مي آمد و در ميان مردم در ميدان فلسطين مي نشست. همين برخوردهاي صميمانه او با مردم كوچه و بازار و با بسيجيان و اقشار گوناگون مردم سبب شد كه چهره اي كاملاً مردمي و اسلامي از وي در خاطره ها باقي بماند.
از نظر خانوادگي، انصافاً خانواده اي خود ساخته داشت و بايد از روحيه عالي و ممتاز همسر فداكار و وفاداري ياد كنيم كه با الهام از سيره زينب كبري(س)، پس از شهادت همسرش، پيامي آسماني داد كه مايه مباهات است. ايشان براي دفاع از مقام شهيد و شهادت از واژ ه هايي استفاده كرده بود كه غير از عشق به اسلام و به ولايت، ازآن درك نمي شد. همچنين بايد از رفتار فرزند بزرگوار ايشان، آقاي مهدي صياد شيرازي ياد كنم كه با حركت زيبايي قصد بوسيدن پاي مقام معظم رهبري را داشت و نشان داد كه همچون پدرش، خود را سرباز ولايت مي داند. همين روحيه معنوي و الهي است كه رابطه اي عميق را پديد مي آورد، بدان گونه كه مقام معظم رهبري بر تابوت آن شهيد بوسته مي زنند و قدرشناسي خود را از اين سردار سرافراز ارتش اسلام نشان مي دهند.
شهيد صياد شيرازي، بسيج را كانون توسعه فرهنگ اصيل اسلامي مي دانست و به تفكر بسيجي، سخت اعتقاد داشت. با توجه به اين روحيه بود كه فرماندهان سپاه و ارتش يا ساير مجاهدان ميدان هاي دفاع، در توفيقاتي كه در عرصه جنگ به دست آوردند، خود را مديون اين فرمانده شهيد مي دانستند. سپهبد شهيد صياد شيرازي در واقع توانست ارتش را بسيجي كند.
ايشان انساني معتقد به اخلاق الهي و اسلامي بود و اين امر بر هيچ كس پوشيده نيست. ويژگي هاي بي شمار آن شهيد بزرگوار را مختصراً به شرح ذيل توضيح مي دهم:

* اطاعت محض از ولايت امر و فرمانده معظم كل قوا
* ايمان به هدف
* قدرت و توانايي علمي و جسمي
* امانتداري و درستكاري
* صداقت و راستي
* سعه صدر
* شجاعت و قاطعيت
* پاسداري دقيق از احكام شرعي
* نرمش در عين قاطعيت
* پرهيز از دنيا طلبي و مقام طلبي
* خستگي ناپذيري
* رازداري
* آگاهي از مسائل روز و نيرنگ هاي دشمن
* معنويت

اين ويژگي ها به وضوح در آن شهيد عزيز مشاهده مي شد، اما در ميان تمام خصوصيات اخلاقي برجسته وي، ممتازترين ويژگي هاي وي «اطاعت از ولايت فقيه» و «پايبندي به تقوا» بود كه به عنوان دو اصل محوري در رفتار و كردارش به عينه مشهود بود.
شهيد صياد شيرازي در خانواده اي نجيب، اصيل، متدين و اهل نماز و ذكر پرورش يافته بود. او يك انسان عاشق به تمام معنا بود، انساني كه عشق به خدمت و به اسلام در وجودش موج مي زد. امام خميني (ره) درباره چنين افرادي در ارتش مي گويند: «فرمانده ارتش حال با فرمانده ارتش سابق، زمين تا آسمان در طرز تفكر، در طرز عمل و در زندگي روزمره اش فرق دارد.» و لذا بايد گفت آن عزيز سفر كرده، تمامي صفات شايسته را دارا بود.

يادش گرامي باد.