سالروزشهادت شهيد محسن وزوايي

به گزارش نويد شاهد، دهم ارديبهشت ماه سالروز شهادت سردار رشيد انقلاب اسلامي ايران، محسن وِزوايي است؛ همان كه در پرتو آموزه‏هاي ديني، با وجود سن كم اما پرثمر خود، در راه حفظ نظام و ميهن اسلامي‏مان دست از آلايش‏هاي دنيا شست و دل به محبت حق سپرد. او كه در خيل عظيم كاروان‏هاي نور، سرود رهايي سر داد و با كردار و عملش، خود را سزاوار خلعت زيباي شهادت كرد. مقام ولايش را ارج نهاده و يادش را گرامي مي‏داريم.

دوران كودكي و تحصيلات
محسن وزوايي، در پنجم مرداد ماه سال 1339 در محله نظام‏آباد تهران، در دامان خانواده ‏اي اصيل و مذهبي ديده به جهان گشود. شهيد وزوايي، دبستان و متوسطه را با نمرات عالي سپري كرد. دوره دبيرستان را در مدرسه دكتر هشترودي تهران گذراند و پس از گرفتن ديپلم، با كسب رتبه اول شيمي دانشگاه صنعتي شريف، مشغول به تحصيل شد. محسن وزوايي، در سال‏هاي نوجواني با راهنمايي‏هاي مؤثر پدر فرزانه ‏اش، مرحوم حاج حسين وزوايي كه از همرزمان مرحوم آيت اللّه‏ كاشاني بود، قدم به وادي مبارزات ضد استبدادي گذاشت. پس از ورود به دانشگاه، به جريان مكتبي انجمن‏هاي اسلامي دانشجويان اين دانشگاه پيوست و همزمان با شركت در فعاليت‏هاي سياسي و جلسات عقيدتي، از سال 1356 مسئوليت هدايت و جهتدهي به مبارزات دانشجويي ضد ديكتاتوري را در سطح دانشگاه شريف عهده ‏دار شد.

مبارزات سياسي قبل از انقلاب
در سال‏هاي ورود شهيد محسن وزوايي به دانشگاه، وي نقش فعالي در تشكيلات اسلامي دانشگاه از خود نشان مي‏داد. اين جوان مبارز و پرشور، از تظاهرات خونين 17 شهريور ماه 1357 تا 12 بهمن 1357 و ورود امام خميني رحمه‏الله به ايران، در همه صحنه‏ها از جمله پيشتازان و جلوداران تظاهرات مردمي بود. او در روزهاي پرتلاطم انقلاب نيز نقش حساس هدايت را بردوش مي‏كشيد و در درگيري‏هاي مسلحانه و سرنوشت ‏ساز 19 بهمن تا 22 بهمن 1357، حضوري پرثمر داشت. شهيد وزوايي در تصرف دو پادگان مهم جمشيديه و عشرت ‏آباد نيز شهامت بالايي از خود نشان ‏داد.

پس از پيروزي انقلاب اسلامي
شهيد محسن وزوايي پس از پيروزي انقلاب اسلامي، با عزمي استوار و عقيده ‏اي پاك و بدون وابستگي به گروه‏هاي سياسي، با ايمان و اتكا به خداوند، سراپاي وجود خود را در خدمت انقلاب اسلامي تحت فرمان رهبر كبير انقلاب قرار داد. با تشكيل جهاد سازندگي، به عضويت اين نهاد درآمد و براي خدمت به مردم، راهي لرستان شد. او افزون بر جهاد سازندگي، در كميته انقلاب اسلامي، بسيج مستضعفان و آموزش و پرورش نيز خدمت كرد.
شهيد محسن وزوايي از نخستين دانشجويان پيرو خط امام بود كه در جريان راهپيمايي برضد سياست‏هاي مداخله‏گرايانه آمريكا در ايران، در سالروز كشتار دانش ‏آموزان به دست رژيم پهلوي و سالگرد تبعيد امام خميني رحمه ‏الله عهده ‏دار حركتي شد كه رهبر انقلاب، از آن با تعبير بديع «انقلابي بزرگ‏تر از انقلاب اول» ياد فرمودند و به اين ترتيب، شهيد وزوايي از جمله « علمداران گمنام انقلاب دوم » گرديد.

سخنگوي جوانان انقلابي
شهيد محسن وزوايي پس از 13 آبان 1358، به علت معلومات فراوان عقيدتي و سياسي، بهره هوشي وافر و نيز تسلط بر زبان و ادبيات انگليسي، مسئوليت سخنگويي دانشجويان مسلمان پيرو خط امام رحمه ‏الله را در كنفرانس‏هاي پياپي و مصاحبه با گزارشگران رسانه‏هاي خارجي برعهده گرفت. هر از چند گاهي سيماي پرصلابت و مصمم او، در تمامي رسانه‏هاي ارتباط جمعي غرب، به عنوان سخنگوي جوانان طرفدار امام خميني رحمه‏الله منعكس مي ‏شد.

شروع جنگ تحميلي
شهيد محسن وزوايي در سال 1358 همزمان با كار تبليغاتي در جمع دانشجويان پيرو خط امام، بلافاصله با تشكيل سپاه به پاسداران پيوست و در دوره‏ اي فشرده، آموزش‏هاي چريكي را در سپاه آموخت. او مدتي در سپاه به عنوان فرمانده مخابرات انجام وظيفه كرده، سپس سرپرستي واحد اطلاعات ـ عمليات را به عهده گرفت. شهيد وزوايي به دنبال تجاوز عراق به ايران، داوطلبانه به جبهه غرب عزيمت كرد. با ورود او به اين منطقه، تحولي پديد آمد؛ به‏گونه‏اي كه در عمليات سرنوشت ‏ساز پارتيزاني به عنوان فرمانده گردان، مسئوليت محور تنگ كورك تا حد فاصل تنگ حاجيان را برعهده گرفت و ضمن حمله‏اي پارتيزاني به مواضع و استحكامات دشمن، به كمك همرزمان خود، ارتفاعات حساس و سوق الجيشي تنگ كورك را از تصرف قواي اشغالگر بعث خارج ساخت.

امداد غيبي
در عمليات جديدي كه از سوي رزمندگان اسلام در ارديبهشت ماه 1360 طرح‏ريزي شده بود، شهيد محسن وزوايي فرمانده گردان شد. در اين عمليات، او با آن كه مجروح شده بود، ولي با گامي استوار و خستگي‏ناپذير و روحي اميدوار به نبرد ادامه مي‏داد. در حين عمليات، بيشتر رزمندگان شهيد يا مجروح شده و تنها محسن و چند رزمنده ديگر زنده بودند؛ و شگفت آن كه همين چند نفر، توانستند 350 تن نيروهاي كماندوي بعث عراق را به اسارت بگيرند. در حين تخليه اسيران، يكي از افسران عراقي با اصرار خواستار ملاقات با فرمانده نيروهاي ايراني شده بود. دوستان محسن به علت مسايل امنيتي، شخصي ديگر غير از او را معرفي كردند، ولي افسر بعثي ناباورانه گفت: « نه! اين فرمانده شما نيست. او سوار بر يك اسب سفيدي بود و ما هر چه به طرفش تيراندازي مي‏كرديم، به او كارگر نمي‏شد. من او را مي‏خواهم ببينم ». شهيد محسن وزوايي در مصاحبه ‏اي از اين واقعه، به عنوان «عنايت ائمه هدي عليهم‏السلام به رزمندگان اسلام» اشاره كرد.

تحمل درد جراحت
شهيد محسن وزوايي، نقش فعالي در طراحي عمليات فتح بلندي‏هاي « بازي‏دراز » ايفا كرد و در همين نبرد به شدت مجروح شد و به تهران انتقال يافت. او در بيمارستان با وجود درد بسيار، ناله نمي‏كرد و به يكي از پزشكان كه از مقاومت او در برابر درد ابراز شگفتي كرده بود گفت: « آقاي دكتر! من هر چه بيشتر درد مي‏كشم، بيشتر لذت مي‏برم و احساس مي‏كنم از اين طريق به خداي خودم نزديك مي‏شوم ».

بازگشت به خط مقدم
شهيد محسن وزوايي، پس از بهبودي نسبي از مجروحيت، قدم به معركه‏اي گذاشت كه فرجام آن، آزادسازي خرمشهر اشغال شده بود.
او در طول جنگ تحميلي، در عمليات‏هاي متعدد با مسئوليت‏هاي گوناگون حضور داشت. در 20 آذر 1360، در عمليات مطلع الفجر فرمانده بود. در اسفند سال 1360 فرمانده گردان حبيب بن مظاهر و تيپ تازه تأسيس محمد رسول اللّه‏ صلي‏الله‏عليه ‏و‏آله گرديد كه در عمليات فتح المبين، اين گردان نوك عمليات بود. با تأسيس تيپ 10 سيدالشهداء، فرمانده اين تيپ شد. همين تيپ، در 23 فروردين ماه 1361 وارد عمليات بيت‏المقدس شد و براي اجراي بهتر عمليات، با تيپ حضرت رسول صلي ‏الله‏عليه ‏و‏آله ادغام گرديد و شهيد وزوايي نيز فرماندهي محور اصلي را عهده‏دار شد.

عروج عاشقانه
شهيد محسن وزوايي، از كساني بود كه نماز و عبادتش رنگي عاشقانه داشت. او همچون عابدان راستين با خداي خويش راز و نياز مي‏كرد. او در اردوگاه جبهه‏هاي ايران، شيوه زندگي در محضر يار را فرا گرفت و راه و رسم حضور در محضر خدا را آموخت و خود را لايق عروج كرد. محسن وزوايي، اين عاشق وارسته و آگاه، پس از ماه‏ها مجاهدت و مبارزه با دشمنان اسلام و حماسه‏آفريني در عمليات‏هاي متعدد و به ويژه بيت‏المقدس، سرانجام در دهم ارديبهشت ماه سال 1361، در 22 سالگي هنگام هدايت نيروهاي تحت امر خود، بر اثر اصابت گلوله و تركش به شهادت رسيد.