نماز اول وقت، رسم همیشگی‌اش بود

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید علی‌اکبر کرکه‌آبادی» دهم تیرماه ۱۳۳۷ در روستای بیابانک از توابع شهرستان سمنان دیده به جهان گشود. پدرش محمدحسین، کشاورز بود و مادرش رقیه نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. کارمند صنایع دفاع بود. ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد. هفتم مهرماه ۱۳۶۶ در بمباران هوایی مامازند به شهادت رسید. پیکر وی را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند. برادرش محمدعلی نیز شهید شده است.

نماز اول وقت

اهل نماز سر وقت بود. هروقت به خانه‌مان می‌آمد، هنگام اذان بلافاصله به مسجد می‌رفت.

(به نقل از پسرعمه شهید، علی‌اصغر کرک‌آبادی)

به قولش وفا کرد

زمانی که جبهه بودم و مجروح شدم، از اندیمشک به تهران آمدم. یک بیمارستان نزدیک شاه عبدالعظیم بود. مرا در آنجا بستری کردند و تنها کسی که به ذهنم رسید تا اطلاع دهم ایشان بود. خبر دادم و بلافاصله آمد. دو روز پیش من ماند و به من رسیدگی کرد. از او خواستم به خانواده‌ام نگوید تا نگران نشوند.

او هم قول داد. خانواده‌ام مطلع نشدند و او به جای آن‌ها به کارهایم می‌رسید.

(به نقل از پسرعمه شهید، علی‌اصغر کرک‌آبادی)

خودش را به مراسم عاشورا می‌رساند

علی‌اکبر هم اعضای فعال هیأت فاطمیه ورامین بود و هم عضو یک صندوق قرض‌الحسنه در سمنان. روز‌های تاسوعا و عاشورا هرطوری بود، خودش را می‌رساند به روستا تا در مراسم عزاداری شرکت کند.

(به نقل از برادر شهید، محمدرضا کرکه‌آبادی)

از کوچکترین فرصت‌ها استفاده می‌کرد

زمانی که ساختمان‌سازی داشتیم، او دو برابر من فعالیت می‌کرد. تنبل نبود و از کوچکترین فرصت‌ها استفاده می‌کرد. با اینکه ساکن تهران بود، در صورت تعطیلی می‌آمد روستا تا به خانواده‌اش کمک کند. بیشتر از همه ما، او به پدر در کار کشاورزی کمک می‌کرد.

(به نقل از برادر شهید، علی‌اصغر کرکه‌آبادی)

انتهای متن/