لحظاتی با شهید شاخص 1404 استان زنجان
به گزارش نوید شاهد زنجان، سال ۱۳۴۲ در قیام پانزده خرداد ، امام خمینی گفته بود که سربازان من در گهواره هستند شاید آن روزها کسی این جمله امام را جدی نمی گرفت اما واقعیت داشت.
شهید «منصور سودی» همان سال به دنیا آمده بود و تقدیر این بود که در سال ۵۷ که اوج انقلاب بود در ایام نوجوانی در تظاهرات علیه شاه شب و روز در خدمت به انقلاب باشد.
تازه پشت لبش سبز شده بود که تصمیم گرفت به جبهه برود و از کشور و آرمانهای انقلاب در مقابل متجاوزین و مستکبران عالم تا بن دندان مسلح ، دفاع کند.
در هشت سال دفاع مقدس در کوران جنگ بزرگ شد، مرد شد. صدای ناله های عاشقانه اش در نماز شب، حکایت از سوز درون و روح بزرگ و عشق آتشین او داشت.
هرچند همیشه بشاش و خنده رو بود اما این آخرها می شد از نگاهش پی به سوز درونش برد غم کوچ و شهادت یک یک دوستان و همرزمانش روی قلب مهربانش سنگینی می کرد مخصوصا بعد از شهادت دوست صمیمی اش ناصر اشتری دیگه آرام و قرار نداشت.
عشق و توسل همیشگی او به حضرت فاطمه زهرا (س) را در نوحه ها و روضه هایی که می خواند، می شد فهمید و بالاخره در عملیات نصر ۷ که با رمز « یا فاطمه الزهرا » بود، به آرزوی دیرینه اش که پیوستن به یاران شهیدش بود رسید.
اما جسم مطهرش جزو شهدای مفقودالاثر شد و به دست خانواده اش نرسید . قریب ۲۸ سال چشم مادر شهید به در دوخته شد تا اینکه آن جسم پاک و مطهر به همت بزرگ مردان گروه تفحص شهدا، پیدا شد و مادر را از چشم انتظاری در آورد.
