خاطرهای از شهید «عبدالله مسیحی ایسینی»
عبدالله یک انقلابی به تمام معنا بود
همرزم شهید تعریف میکند: به خوبی میدیدیم که عبدالله حرکاتش مشکوک است. یک روز با اصرار زیاد پرسیدم؛ عبدالله شبها کجا میروی؟ عبدالله چیزی نمیخواست بگوید، اما وقتی اصرار زیادم را دید، گفت؛ کلاس قرآن و... از آن روز به بعد فهمیدم که عبدالله یک انقلابی به تمام معناست.
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «عبدالله مسیحی ایسینی» یکم دی ماه ۱۳۴۰، در روستای ایسین از توابع شهرستان بندرعباس دیده به جهان گشود. پدرش محمدصالح، کشاورز بود و مادرش آمنه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته ریاضی درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سیام مهر ماه ۱۳۶۲. در مریوان توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به دست و صورت، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش واقع است.
رازی که از کلاس قرآن شروع شد
پاتوقمان باشگاه بود، ساختمانی سه اتاقه در خیابان شهید جعفری، محله الشهداء که همان جا هم محل درس و بحث و فعالیتهای سیاسیمان به حساب میآمد. این ساختمان اجارهای متعلق به آقای محمد اسلامپرست بود که خودش هم مدیر باشگاه بود.
در همین باشگاه عبدالله با احمد بلالیپور آشنا شد. این آشنایی بسیار مثبت بود. کم کم وارد جریان انقلاب شدیم، به خوبی میدیدیم که عبدالله حرکاتش مشکوک است. یک روز با اصرار زیاد پرسیدم: عبدالله شبها کجا میروی؟
عبدالله چیزی نمیخواست بگوید، اما وقتی اصرار زیادم را دید، گفت: کلاس قرآن و... (آن روزها جامعه چندان اهمیتی به قرآن نمیداد، این مسائل فقط به مکتبخانه مربوط میشد.)
عبدالله مکتبخانه نرفته بود، قرآن را توی خانه از مادرش یاد گرفته بود.
از آن روز به بعد فهمیدم که عبدالله یک انقلابی به تمام معناست.
(به نقل از همرزم شهید، باقر نوریزاده)
انتهای متن/
