دعا کنید شهید شوم

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «علی صادقی» یکم مهر ماه ۱۳۴۲، در روستای بهمنی از توابع شهرستان میناب دیده به جهان گشود. پدرش حمزه، کارگر بود و مادرش بانو نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و نهم آذر ماه ۱۳۶۲، در سومار توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.

روایتی از ایمان، اخلاق و فداکاری

پسرم، شهید علی صادقی، یکی از بزرگ‌ مردانی بود که در این زمان، هدف متعالی زندگی‌اش را شناخت و مانند کبوتر، پروازی به سوی خورشید آرمانش داشت. او در خانواده‌ای مؤمن و پیرو اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) به دنیا آمد. نامش را علی گذاشتیم، همنام رهبر و پیشوای مؤمنان، امیرالمؤمنین(ع)، تا همچون مولایش در مسیر حق و عدالت ثابت‌ قدم باشد و راه پاک آن حضرت را ادامه دهد.

علی دوران کودکی خود را به خوبی گذراند و به مدرسه رفت و برای کسب علم تلاش کرد، اما به دلایلی ادامه تحصیل برای او میسر نشد. در سن ۱۸ سالگی راه خدمت مقدس سربازی را پیش گرفت.

پسرم از ویژگی‌های اخلاقی برجسته‌ای برخوردار بود؛ آرام و خونسرد بود و به ندرت عصبانی می‌شد. هیچ‌گاه کسی را آزار نرساند و همواره به من و مادرش احترام می‌گذاشت. ایمان و اخلاق او، چراغ راه زندگی‌اش بود و همه اطرافیان او را با نیک‌ سیرتی و مهربانی می‌شناختند.

در سال ۱۳۵۷، علی با همکاری محمد صادقی فعالیت‌های انقلابی خود را آغاز کرد. در حاجی‌آباد در نماز جماعت شرکت می‌کردند و اعلامیه‌های امام خمینی(ره) را پخش می‌نمودند.

زمانی که در شیراز مشغول خدمت بود، هر چهار ماه یک‌ بار به دیدار ما می‌آمد. همیشه می‌گفت: «دعا کنید شهید شوم تا از رحمت خداوند برخوردار گردم.»

(به نقل از پدر شهید، حمزه صادقی)

انتهای متن/