به گزارش نوید شاهد زنجان، این جا زنجان است، دیاری که هر وجب از خاک پاکش با عطر شهادت و فداکاری آمیخته است. شهدای این سرزمین، همچون درختان تناور و استواری بودند که ریشه در اعماق ایمان داشتند و شاخه‌های بلند قامتشان تا بیکران آسمان رفعت گسترده بود. آنان با سینه‌هایی مالامال از عشق به وطن و ایمانی استوار، قدم در مسیری نهادند که پایانش نور محض بود.

هنوز هم که هنوز است، وقتی نسیم های پاک کوهستان‌های زنجان به حرکت درمی‌آید، زمزمه‌های عاشقانه‌شان در گوش جان می‌نشیند؛ گویی از لابلای صفحات تاریخ با نسل‌های پس از خود سخن می‌گویند. خون پاک و مطهرشان در شریان‌های این شهر جاریست و هر سنگفرش از کوچه‌باغ‌هایش، روایتی جانسوز از فداکاری و ایثار را در خود نهفته دارد.

شهدای زنجان هرگز نمرده‌اند و نخواهند مرد. آنان در هر سپیده‌دم با نخستین پرتوهای خورشید به میان ما بازمی‌گردند و در هنگامه‌ی غروب، با سرخی آسمان، یادآور می‌شوند که جاودانه در کنار ما حاضر و ناظرند. آنان نه در خاک که در دل‌ها آرام گرفته‌اند.

زندگینامه شهدای اول تا هفتم آبان ماه سال 1404 به شرح زیر است؛

شهید والامقام اصغر خدابنده‌لو

دهم دی ماه سال ۱۳۳۷‌، در روستای زاغج از توابع شهرستان خدابنده به دنیا آمد. پدرش خانعلی (فوت ۱۳۵۹‌) کشاورز بود و مادرش لیلان نام داشت. سال ۱۳۴۸ ‌ازدواج کرد و صاحب دو پسر و دو دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. اول آبانماه سال ۱۳۸۲، در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. و در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.

شهید والامقام حسینعلی صالحی

دهم خرداد ۱۳۴۲‌، در روستای پرچین از توابع شهرستان ابهر به دنیا آمد. پدرش محمودعلی، کشاورز بود و مادرش منظر نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت و سال ۱۳۶۵ ‌ازدواج کرد. به عنوان گروهبان سوم ارتش در جبهه حضور یافت. دوم آبان ۱۳۶۶‌، با سمت تکاور در مهران توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به قلب، شهید شد. مزار او در بهشت کبرای شهرستان زادگاهش واقع است.

شهید والامقام سید مرتضی حسینی

۲۹ خردادماه سال ۱۳۸۱ در روستای ونی‌سر چشم به جهان گشود پدرش جلال نام داشت و کشاورز بود. این سرباز وظیفه سوم آبان ماه سال ۱۴۰۱ حین حراست و پایش نقطه صفر مرزی و پشتیبانی از یگان‌های رزمی مستقر در مرز، در درگیری با اشرار (گروهک تروریستی پژاک) به شدت مجروح شد و به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکرش در زادگاه خود واقع در روستای ونی‌سر طارم آرام گرفت.

شهید والامقام مرحمت اله محمدی

چهارم مرداد ۱۳۱۵ ‌، در روستای سهرورد از توابع شهرستان ‌ خدابنده به دنیا آمد. پدرش عوض (فوت ۱۳۵۸‌) کشاورز بود و مادرش نازخانم نام داشت. سال ۱۳۴۴ ‌ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و دو دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم آبان ۱۳۶۱ ‌، در عین خوش توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به سو، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.

شهید والامقام شیرالله ملایی

دوم خرداد ۱۳۴۵ ‌، در روستای دولاناب از توابع شهرستان زنجان به دنیا آمد. پدرش حسین (فوت ۱۳۶۰‌) و مادرش مخدره خانم نام داشت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. پنجم آبان ۱۳۶۵‌، در قلاویزان توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.

شهید والامقام علیرضا ولی محمدی

ششم خرداد ۱۳۴۷‌، در روستای سوکهریز از توابع شهرستان خرمدره به دنیا آمد پدرش اسمعلی، کشاورز بود و مادرش مبارکه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. ششم آبان ۱۳۶۷‌، در دارخوین شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.

شهید والامقام موسی الرضا پور رحمتی

یکم مهر ماه سال 1351 در شهرستان بیجار به دنیا آمد. پدرش علی، کارگر بود و مادرش نجیبه نام داشت. تا پایان دوره کارشناسی در رشته الکترونیک هواپیما درس خواند. سرگرد ارتش بود. ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. هفتم آبان 1382، با سمت خلبان در روستای زرین آباد ایجرود هنگام مانور دچار سانحه هوایی شد و بر اثر سقوط هواپیما به شهادت رسید. پیکرش را در مزار پایین شهرستان زنجان به خاک سپردند.