شهید کریمی توانایی و هوش بالایی داشت
چهارشنبه, ۰۵ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۱۷
نوید شاهد: اگر عباس می گفت فلان مسیر را قفل کنید، چون خطرناک است، همان می شد که او می گفت. نمی دانم به او الهام می شد یا از تجربه اش استفاده می کرد؛ ولی من ایمان داشتم که او هر چه می گفت، باید به او عمل می کردیم.
می گوید: اگر عباس می گفت فلان مسیر را قفل کنید، چون خطرناک است،
همان می شد که او می گفت. نمی دانم به او الهام می شد یا از تجربه اش
استفاده می کرد؛ ولی من ایمان داشتم که او هر چه می گفت، باید به او عمل می
کردیم.
حسین الله کرم ابتدا درباره هوش بالای شهید کریمی می گوید:
در کردستان، یک سری تپه های رملی وجود داشت. عباس اصرار زیادی داشت که اگر ما نامهای بومی ناطقا را بدانیم، پی به یکسری اطلاعات خواهیم برد. مثلا منطقه ای به نام «درب دییه» بود که در گذشته، محل عبور و مرور ایلات بود. معنای این نام "راه مرغ خسته" است. عباس می گفت، باید مسیر سختی باشد که چنین نامی را روی آن گذاشته اند. او از روی اسامی جغرافیایی مناطق، سعی می کرد که بهترین اطلاعات ممکن را کسب کند و این، نشان دهنده هوش اطلاعاتی او بود. بر این اساس، می شود عباس را منشا شگفت انگیزترین تفکرات اطلاعاتی دانست، که می توانست از کوچکترین نکته، اطلاعاتی وسیع به دست آورد.
وی در ادامه به بالا بودن اطلاعات و عملیات شهید هم اشاره می کند:
اگر عباس می گفت فلان مسیر را قفل کنید، چون خطرناک است، همان می شد که او می گفت. نمی دانم به او الهام می شد یا از تجربه اش استفاده می کرد؛ ولی من ایمان داشتم که او هر چه می گفت، باید به او عمل می کردیم.
همرزم شهید، به عملیاتی که در تپه 85 قرار بود انجام شود، اشاره می کند:
تپه ای در آن جا به نام تپه 85 مشرف بر چاه های بیت راشد بود. عباس گفت: تصمیم گرفته شده که روی پاسگاه رشیدیه عملیات شود؛ ولی به نظر من، عملیات در آن جا صلاح نیست، باید روی تپه 85 عملیات کنیم.
حج عباس به همت گفت: ما منتظر دستور شما هستیم. طی صحبت، با این که حاج همت از عملیات روی تپه 85 اکراه داشت؛ ولی قبول کرد. رفتیم به دیدگاه شهید رجایی و شهید بهشتی. عباس گفت: عراقی ها خیال می کنند که ما فقط شب ها به شناسایی می رویم؛ ولی این بار در روز و با سینه خیز تا نزدیک سنگرهایشان می رویم. عراقی ها در روز 25 نفر را حدود دو کیلومتر از تپه 85 جلوتر می آورند تا به ما کمین بزنند. این منطقه باید قتلگاه آنها بشود.
الله کرم، روند این عملیات را ادامه می دهد:
حاج عباس، دو منطقه را برای اجرای آتش انتخاب کرد؛ یک منطقه برای این که با اجرای آتش، محل را پوشش دهد و منطقه ای هم برای اجرای آتش نیروهایی که می خواستند آنها را اسیر کنند. رفتیم شناسایی کردیم و برگشتیم. سپس او سه تیم را آماده کرد و حمله شروع شد. خودش عملیات را هدایت می کرد. من در کنار او، روی تپه شهید رجایی بودم. سه گروه وارد عمل شدند و موفق شدیم هفت، هشت عراقی را بکشیم و بقیه را اسیر کنیم. پس از آن، وقتی اسیران را به عقب منتقل کردیم، عباس گفت که دشمن اقدام به پاتک خواهد کرد و خودش در دیدگاه ماند. یک ساعت بعد، دشمن پاتک خود را شروع کرد. اگر او پیش بینی این پاتک را نمی کرد، احتمال زیاد داشت که چند اسیر به دشمن بدهیم.
در پایان به نظر شهید همت درباره عملکرد شهید کریمی در این عملیات می پردازد:
حاج همت از این عملیات تاکتیکی که قبل از عملیات والفجر مقدماتی اجرا شد، خیلی خوشش آمد. باورش نمی شد که چنین کار بزرگی به این سادگی صورت گرفته باشد. شاید از همین جا بود که موضوع فرماندهی او مطرح شد. با وجودی که او مسئول اطلاعات- عملیات بود، ولی با این حمله که بی نقض بود و هیچ تلفاتی نداشتیم، توانایی خودش را در هدایت عملیات نشان داد.
حسین الله کرم ابتدا درباره هوش بالای شهید کریمی می گوید:
در کردستان، یک سری تپه های رملی وجود داشت. عباس اصرار زیادی داشت که اگر ما نامهای بومی ناطقا را بدانیم، پی به یکسری اطلاعات خواهیم برد. مثلا منطقه ای به نام «درب دییه» بود که در گذشته، محل عبور و مرور ایلات بود. معنای این نام "راه مرغ خسته" است. عباس می گفت، باید مسیر سختی باشد که چنین نامی را روی آن گذاشته اند. او از روی اسامی جغرافیایی مناطق، سعی می کرد که بهترین اطلاعات ممکن را کسب کند و این، نشان دهنده هوش اطلاعاتی او بود. بر این اساس، می شود عباس را منشا شگفت انگیزترین تفکرات اطلاعاتی دانست، که می توانست از کوچکترین نکته، اطلاعاتی وسیع به دست آورد.
وی در ادامه به بالا بودن اطلاعات و عملیات شهید هم اشاره می کند:
اگر عباس می گفت فلان مسیر را قفل کنید، چون خطرناک است، همان می شد که او می گفت. نمی دانم به او الهام می شد یا از تجربه اش استفاده می کرد؛ ولی من ایمان داشتم که او هر چه می گفت، باید به او عمل می کردیم.
همرزم شهید، به عملیاتی که در تپه 85 قرار بود انجام شود، اشاره می کند:
تپه ای در آن جا به نام تپه 85 مشرف بر چاه های بیت راشد بود. عباس گفت: تصمیم گرفته شده که روی پاسگاه رشیدیه عملیات شود؛ ولی به نظر من، عملیات در آن جا صلاح نیست، باید روی تپه 85 عملیات کنیم.
حج عباس به همت گفت: ما منتظر دستور شما هستیم. طی صحبت، با این که حاج همت از عملیات روی تپه 85 اکراه داشت؛ ولی قبول کرد. رفتیم به دیدگاه شهید رجایی و شهید بهشتی. عباس گفت: عراقی ها خیال می کنند که ما فقط شب ها به شناسایی می رویم؛ ولی این بار در روز و با سینه خیز تا نزدیک سنگرهایشان می رویم. عراقی ها در روز 25 نفر را حدود دو کیلومتر از تپه 85 جلوتر می آورند تا به ما کمین بزنند. این منطقه باید قتلگاه آنها بشود.
الله کرم، روند این عملیات را ادامه می دهد:
حاج عباس، دو منطقه را برای اجرای آتش انتخاب کرد؛ یک منطقه برای این که با اجرای آتش، محل را پوشش دهد و منطقه ای هم برای اجرای آتش نیروهایی که می خواستند آنها را اسیر کنند. رفتیم شناسایی کردیم و برگشتیم. سپس او سه تیم را آماده کرد و حمله شروع شد. خودش عملیات را هدایت می کرد. من در کنار او، روی تپه شهید رجایی بودم. سه گروه وارد عمل شدند و موفق شدیم هفت، هشت عراقی را بکشیم و بقیه را اسیر کنیم. پس از آن، وقتی اسیران را به عقب منتقل کردیم، عباس گفت که دشمن اقدام به پاتک خواهد کرد و خودش در دیدگاه ماند. یک ساعت بعد، دشمن پاتک خود را شروع کرد. اگر او پیش بینی این پاتک را نمی کرد، احتمال زیاد داشت که چند اسیر به دشمن بدهیم.
در پایان به نظر شهید همت درباره عملکرد شهید کریمی در این عملیات می پردازد:
حاج همت از این عملیات تاکتیکی که قبل از عملیات والفجر مقدماتی اجرا شد، خیلی خوشش آمد. باورش نمی شد که چنین کار بزرگی به این سادگی صورت گرفته باشد. شاید از همین جا بود که موضوع فرماندهی او مطرح شد. با وجودی که او مسئول اطلاعات- عملیات بود، ولی با این حمله که بی نقض بود و هیچ تلفاتی نداشتیم، توانایی خودش را در هدایت عملیات نشان داد.
نظر شما
