بدانید که شماها در حال آزمایشات سختی هستید از خداوند بخواهید که کمکتان بکند، خودتان فکر کنید و بیاندیشید، نگاه کنید در سوره های قرآن و آیات آنها را بخوانید و معنی کنید بعد فکر کنید مبادا به مادیات و دنیا فکر کنید.
کاش از استخوان های بدنم دیواری سخت در برابر حمله ناجوانمردانه دشمن می ساختند و یا بهتر است که کالبد بی جانم را جای متروکه ای دفن کنند که بی خبر از همه چیز و همه کس باشم.
امیرحسین در تاریخ 2/ 5/ 1344 شمسی در خانواد های مذهبی متولد شد. از اوان کودیک فردي مؤدب، حرفشنو، مطیع بزرگان، کنجکاو و با هوش بود و اعمال و رفتارش مورد توجه همگان. سخنان بزرگان را با دلیل می پذیرفت.
شهید علی رضایی، یکم خرداد 1341در شهرستان رفسنجان به دنیا آمد، بیست وسوم تیر 1361در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و پیکر وی پس از تفحص سال 1376در نوش اباد رفسنجان به خاک سپرده شد.
بار معبودا! در لحظاتي به سر می برم كه يادت «تطمئن القلوب » است. بارالها! تو را شاهد می گيرم بر آ نچه كه نزد تو مضبوط نهاده ام و اقرار به اینکه چيزي جز اثم و معصيت انباشته ندارم
شهید رسول پورمراد 26 اسفند ماه سال 67 در تاکستان متولد شد و تحصیلات خود را تا مقطع مهندسی برق سپری کرد و 20 مهر ماه سال1394 در دفاع از حرم مطهر عقیلهی بنی هاشم، حضرت زینب کبری(س) و حضرت رقیه(س) به درجه رفیع شهادت نایل شد.
بیستم آبان 1344، در شهرستان اراک به دنیا آمد. پدرش نور الله، عضو کادر شهربانی بود و مادرش کبرا نام داشت. دانش آموز سوم متوسطه در رشته ریاضی بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و ششم مهر 1362، با سمت تیربارچی در منطقه رستگاری گیلانغرب بر اثر اصابت ترکش به شکم، شهید شد. مزار او درگلزار شهدای زادگاهش واقع است.
نگهبانی در شب های بارانی حال و هوایی دیگر داشت؛ مخصوصاً وقتی که سنگرها روباز بودند. در چنین شب هایی مجبور بودی نگهبان ها را به داخل یک سنگر سرپوشیده بیاوری و گاه و بیگاه به بیرون سرک بکشی.
فرمانده سپاه حضرت ولیعصر(عج) استان خوزستان گفت: به منظور پاسداشت یاد شهدای هشت سال دفاع مقدس آلبوم معرفی شهدا تدوین شده که شامل شناسنامه، وصیتنامه، عکسها و دستنوشتههای 7000 شهید در استان خوزستان است.
آن روز جمعه بود که عده ای از بچه ها را به خط می بردند. حسرت لب هایم را به هم دوخته بود. وقتی که از بچه ها خداحافظی می کردم گمان می بردم که مردم دوباره مانند گذشته از من هم خداحافظی می کنند.
این چند کلام را زمانی می نویستم که معلوم نیست تا چند ساعت دیگر در اردوگاه باشیم. همین چند لحظه پیش از دعای توسل بر می گشتیم، گفتند: امشب از شب های استثنایی است. می گفتند: ممکن است تا چندد روز آینده عده ای از بچه ها در میانمان نباشند.
داخل سنگر اجتماعی نمازخانه «سپاه هفتم فجر» بودم. تمام برادران گرداگرد سوله نشسته بودند و هر کس چیزی می گفت. چون نزدیک به اتمام ماموریت بود همه از رفتن صحبت می کردند.
... راننده با عجله سوار ماشین آمبولانس شده و به سوی جاده کمر سیاه به حرکت درآمد. یکی از بچه های ما هم برای کمک، همراه راننده رفت. دل ها همه مضطرب بود که، خدایا کدامشان؟
مصطفي انجمافروز فرزند محمّد و عليّه و نوة حضرت آیه الله آقا شیخ حسن امامی حجّتی (کردوانی)، در 11/10/1345 در شهر مقدّس نجف اشرف، ديده به جهان گشود. پنجساله بود كه والدين وي، به دليل اخراج از سوي رژيم كافر حاكم بر عراق در سال 1350، خاك پاك نجف را ترك گفته، راهي شهر مقدّس قم شدند و در آنجا سُكني گزيدند.
شهيد در سال 1352 و در سن ششسالگي، راهي دبستان فيض قم گرديد و تحصيلات ابتدايي را در همين دبستان به پايان برد.
دیشب دعای توسل داشتیم. تصمیم گرفتم که برای زیارت شهدا، به خصوص دوستان شهیدم در عالم رویا- که خیلی از این نعمت بی بهره بودم- به خصوص زهرا (س) متوسل شدم.
امروز ساعت شش مشغول صرف شام بودیم. در همان حال یکی از برادران مسئول، تعدادی نامه آورد و بچه ها سراپا گوش شدند تا ببینند چه کسی نامه دارد. بالاخره خواندن نامه ها که تمام شد، عده ای خوشحال و عده ای ناراحت و عده ای بی تفاوت به نظر می رسیدند.
خورشید کم کم خود را از مشرق نمایان می کرد که واقعه عجیبی رخ داد. دو نفر از برادران- رحمانی و مصطفی- گفتند که می خواهند به عراقی ها ضرب شستی نشان دهند. برای این منظور برادران عین الله و رضایی را با خودشان ببرند.