محمود، لایق شهادت بود

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «محمود سمیعی‌پور» یکم شهریور ۱۳۴۸، در روستای چاه دزدان از توابع شهرستان بندرلنگه دیده به جهان گشود. پدرش محمد، کارگر بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ژاندارمری خدمت می‌کرد. بیست و دوم اسفند ماه ۱۳۶۸، در ارومیه بر اثر اصابت سهوی گلوله به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.

امانتی که به آسمان بازگشت

مرخصی‌اش که تمام شد، دوباره به محل خدمتش برگشت. حدود چهل روز گذشت و هیچ خبری از او نداشتیم. دلم بی‌قرار بود و لحظه‌ای آرام نمی‌گرفتم. تا اینکه نامه‌ای به دستمان رسید؛ نامه‌ای که به نام محمود نوشته شده بود، اما دلم گواهی نمی‌داد. نمی‌دانم چرا، نسبت به آن نامه هیچ حس خوبی نداشتم.

چند روزی بیشتر نگذشته بود که خبر شهادتش را آوردند. او امانت خدا بود و باید امانت را به صاحبش بازمی‌گرداندم تا امانت‌دار خوبی باشم. محمود از کودکی جسم ضعیفی داشت و زیاد مریض می‌شد؛ گاهی آن‌قدر حالش بد می‌شد که امیدی به زنده ماندنش نداشتم. اما وقتی خبر شهادتش را شنیدم، فهمیدم خدا او را برای خودش انتخاب کرده بود و محمود، لایق شهادت بود.

(به نقل از مادر شهید، فاطمه سمیعی‌پور)

انتهای متن/