آخرین خواسته شهید «علی سیاه» از مادرش؛
بعد از شهادتم، بیتابی و گریه نکنید
همزمان با سالروز ولادت شهید «علی سیاه» در وصیتنامه این شهید بزرگوار میخوانیم: «مادر عزیزتر از جانم، از تو میخواهم بعد از شهادت من بیتابی و گریه نکنی، زیرا منافقین کوردل و دشمنان اسلام از گریه، فغان و بیتابی شما سوءاستفاده میکنند ...»
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «علی سیاه»، سوم دی ماه سال ۱۳۴۱ در شهر تهران به دنیا آمد، پدرش محرم در کارخانه کار میکرد و مادرش کبرا نام داشت تا دوم راهنمایی درس خواند و او نیز کارگر کارخانه بود. این شهید بزرگوار به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت، چهارم فروردین ۱۳۶۱ در شوش بر اثر اصابت ترکش به سر شهید شد و مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.
متن وصیتنامه شهید علی سیاه:
مادر عزیزتر از جانم، از تو میخواهم بعد از شهادت من بیتابی و گریه نکنی، زیرا منافقین کوردل و دشمنان اسلام از گریه، فغان و بیتابی شما سوءاستفاده میکنند.
پدر بزرگوارم به خاطر تمام مسایل از شما طلب حلالیت دارم. پدر جان بعد از شهادت من، گریه و زاری نکن، مگر من از امام حسین(ع) و حضرت علیاکبر(ع) بالاتر هستم که در جنگ با کفار به شهادت رسیدند؟ هرگز، هرگز! این خون ناقابل حقیر، شاید قطرهای باشد در مقابل اقیانوسی از ایثار و فداکاری حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) و یارانش در صحرای کربلا. پدر جان! من راهم را با چشم باز انتخاب کردم و قلباً هم راضی و خشنود هستم.
