شهید «بهروز اسماعیلی»؛ پاسداری که در نبرد با منافقان آسمانی شد

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید بهروز اسماعیلی در سال ۱۳۴۵ در یک خانواده روستایی مذهبی و کشاورز در روستای حن‌کندی‌کوه از توابع هشترود چشم به جهان گشود. از همان اوان کودکی، همراه برادران و خانواده در زمین‌های کشاورزی کار می‌کرد و با زندگی سخت و پررنج روستایی آشنا بود. به دلیل فقر مالی و ضرورت کمک به معیشت خانواده، تنها تا پایه سوم ابتدایی توانست تحصیل کند و پس از آن به‌طور کامل در کنار پدر و برادرانش به کار کشاورزی پرداخت. با این حال، روحیه جستجوگر و حقیقت‌طلب او موجب شد تا در فضای مذهبی خانواده رشد کرده و از کودکی به نماز و فرایض دینی پایبند باشد.

                                                     روحیه انقلابی و اعزام به جبهه
با آغاز جنگ تحمیلی، بهروز که نوجوانی بیشتر نبود، با اشتیاق تمام اخبار جبهه را دنبال می‌کرد. او که عشق به دفاع از میهن و آرمان‌های انقلاب در وجودش شعله می‌کشید، به محض رسیدن به سن قانونی، داوطلبانه و با اشتیاق فراوان به سپاه پاسداران هشترود پیوست. پس از طی دوره‌های آموزشی، در مرداد ۱۳۶۴ برای نخستین بار به جبهه اعزام شد و در منطقه عملیاتی بانه مشغول خدمت شد. مسئولیت او به دلیل دقت و شجاعتش، به عنوان تیرانداز آرپی‌جی تعیین شد. در طول ۷ ماه حضور در جبهه، ۴ بار اعزام شد و هربار با روحیه‌ای استوار و عزمی راسخ به دفاع از مرزهای میهن پرداخت.

                                                                  نحوه شهادت
در تاریخ ۲۵ آذر ۱۳۶۴، در جریان یک درگیری مستقیم و سنگین با گروه‌های ضد انقلاب در منطقه بانه، شهید بهروز اسماعیلی در حالی که در موضع خود به عنوان آرپی‌جی‌زن مشغول دفاع از جان همرزمان و مواضع اسلامی بود، هدف اصابت گلوله قرار گرفت و به فیض عظیم شهادت نائل آمد. پیکر مطهرش پس از انتقال به زادگاهش، در میان اندوه و افتخار مردم شهیدپرور هشترود، به خاک سپرده شد.

                                                            ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری

تقوا و ایمان عمیق: از کودکی به نماز و فرایض دینی مقید بود و همواره پشت سر پدر به نماز می‌ایستاد.ساده‌زیستی و قناعت: با وجود سختی‌های زندگی روستایی، هیچ‌گاه شکایتی نداشت و به آنچه داشت راضی بود.دلسوزی و مهربانی: نسبت به خانواده، دوستان و همرزمانش بسیار مهربان و غمخوار بود.شجاعت و مسئولیت‌پذیری: در جبهه با وجود خطرات بسیار، مسئولیت خطیر آرپی‌جی‌زنی را به عهده گرفت و تا آخرین لحظه مقاومت کرد.عشق به امام و انقلاب: علاقه‌ای عمیق به امام خمینی (ره) و آرمان‌های انقلاب اسلامی داشت.

                                                             یادگار و خاطره
برادر شهید در توصیف او می‌گوید: «بهروز قبل از سن بلوغ، همیشه پشت سر پدر نماز می‌خواند. در کار کشاورزی بسیار سختکوش بود و هیچ‌گاه از کمک به خانواده دریغ نمی‌کرد. همیشه اخبار جبهه را با جان و دل دنبال می‌کرد و آرزو داشت در راه دفاع از اسلام و میهن فداکاری کند.» هرچند از این شهید بزرگوار وصیت‌نامه مکتوبی به جای نمانده، اما زندگی ساده، ایمان عمیق و شهادت آگاهانه‌اش، خود والاترین پیام ایثار و عشق به خداست.

انتهای پیام/