«احمد»، مردی برای همه روزها
به گزارش نوید شاهد سمنان، هادی عبدالشاه، دهم شهریور ۱۳۳۸ صاحب نوزاد پسری شد که او را احمد نامیدند. اولین فرزندش بود.

مردی برای همه روزها
«شهید احمد عبدالشاه» پس از پایان دوره دبیرستان و اخذ دیپلم، علاقهمند به شرکت در کنکور سراسری و ادامه تحصیل بود که به علت تعطیلی دانشگاه منصرف گردید. در خرداد ۱۳۵۶ به مجموعه تشکیلاتی که زیر نظر آیتالله عالمی در شهرستان سمنان بود پیوست و فعالیتهای ضد رژیم پهلوی را آغاز کرد. برادر احمد نقل میکند: «احمد شعار میداد و همراه جمعیت میرفت جلو، اما من با چشمانی از حدقه درآمده اطراف را میپاییدم. سعی میکردم لابهلای جمعیت باشم. روزهای اوج انقلاب بود و کمتر راهپیماییها بدون کشته و مجروح. وقتی به قدمهای محکم و مطمئن احمد نگاه میکردم و مشت بستهاش، از خودم شرمنده میشدم. اولین باری بود که در راهپیمایی دانشجویی دانشگاه تهران شرکت میکردم. احمد بارها خبردار شده و حضور داشت.»
خواهر احمد میگوید: «پای شیر آب داشت وضو میگرفت. وارد حیاط شدم. با دیدنم دست پاچه شد و زود آستینهایش را پایین داد، اما نه آنقدر زود که جای سوزن را روی دستش نبینم. پنبه و چسب را هم از لب حوض برداشت و انداخت توی سطل آشغال. بار چندمی بود که خون میداد. اوایل انقلاب بود و مجروح زیاد. گاهی دوستانش را هم راه میانداخت و میبرد برای اهدای خون.» با شروع جنگ، ساز رفتن کوک کرد. سرانجام از طریق ارتش و خدمت سربازی وارد نظام شد. پس از چهارده ماه حضور، در عملیات طریقالقدس، در هشتم آذرماه ۱۳۶۰ به شهادت رسید. پیکرش پس از تشییع در امامزاده یحیی(ع) شهرستان سمنان به خاک سپرده شد.
انتهای متن/