خاطرهای از شهید «مهرداد نجفی»
نگهبانی در شب سرد؛ حکایت ایستادگی و رفاقت
مادر شهید تعریف میکند: شهید میگفت؛ آن روز که از میدان تیر برگشتیم، اسم بچههای برگشتی را مینوشتند، چون من خسته بودم، خوابم برد و اسمم تو لیست برگشتیها نبود. همان شب نگهبانی بهم دادند، خدایی هوا سرد بود، از بس سرد بود دیگر طاقت نیاوردم و از شدت سرما و خستگی میخواستم پستم را ترک کنم که یک دفعه حالم بد شد و دوستم مصطفی که متوجه شده بود، به بقیه خبر داد.
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «مهرداد نجفی» یکم فروردین ۱۳۴۹، در روستای دهبارز از توابع شهرستان رودان دیده به جهان گشود. پدرش غلامرضا، استوار یکم نیروی انتظامی بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سرباز ارتش بود. بیست و سوم مهر ماه ۱۳۶۹، در اشنویه هنگام پاکسازی منطقه از مین بر اثر انفجار آن به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش واقع است.
نگهبانی در سرمای جانفرسا؛ حماسهای از ایستادگی و دوستی
شهید میگفت؛ یک روز من را برای آماده کردن میدان تیر به همراه 20 نفر از بچهها از گروهان به میدان تیر بردند. من وسایل میدان را آماده کردم و همان جا ماندم. در آن روز دو دسته یعنی دسته ما و دستهی یگان پاسدار حضور داشتند. از دستهی ما به غیر از من و ابراهیم شخص دیگری نبود.
آن روز که از میدان تیر برگشتیم، اسم بچههای برگشتی را مینوشتند، چون من خسته بودم، خوابم برد و اسمم تو لیست برگشتیها نبود. همان شب نگهبانی بهم دادند، خدایی هوا سرد بود، از بس سرد بود دیگر طاقت نیاوردم و از شدت سرما و خستگی میخواستم پستم را ترک کنم که یک دفعه حالم بد شد و دوستم مصطفی که متوجه شده بود، به بقیه خبر داد و من را به بیمارستان بردند و 48 ساعت استراحت دادند.
صبح روز بعد که از خواب بیدار شدم دیدم که توی بیمارستانم و مصطفی هم با من است، وقتی او را دیدم خیلی خوشحال شدم.
(به نقل از مادر شهید، فاطمه عباس دومشهری)
