اربعین عاشورائیان غدیر؛ «خون تو شمس الضحی است»....
به گزارش خبرنگار نوید شاهد، یک اربعین از شهادت قافله سالاران پیروزی و سرافرازی این ملت، شهیدان عاشورایی ترین غدیر تاریخ اسلام و ایران، شهیدان عزت و اقتدار سرزمین عشق و شرف و شهادت گذشت. چهل روز پیش، رژیم منحوس و پلید صهیونی، با تجاوز به حریم مقدس این سرزمین، در اولین ساعات آغار جنگی که به پشتگرمی همه جهان سلطه و استکبار به این ملت مظلوم مقاوم، تحمیل کرد، شماری از بلندپایه ترین و برجسته ترین فرماندهان ارشد نظامی و دانشمندان و نخبگان علمی کشور را به شهادت رساند و داغی بزرگ بر دلها نشاند. شدت وحشی‌گری و بی‌رحمی دشمن و حجم و وسعت دامنه جنایت، بگونه ای بود که عمق کینه و خباثت دشمن را از معماران و مجریان پروژه ملی و اقتدارآفرین دفاع موشکی و هسته ای و راهبرد بازدارندگی دفاعی ایران، آشکارا به نمایش گذاشت.
ما اگرچه در این جنگ نابرابر و ناجوانمردانه تحمیل شده، عزیزترین، محبوبترین و بلندقامت ترین قله های اقتدارمان را از دست دادیم و خیل پرشماری از دانشمندان ارزشمند و مدافعان امنیت و حافظان حریم این سرزمین و بسیاری از انسانهای بیگناه از کودک نوزاد تا مادران جوان در کنار فرزند را با پیکری خرد و خاکستر شده زیر آوار یافتیم و بزرگترین داغهای روزگار را یکجا تجربه کردیم و آوار سنگین مصیبتی بهت آور و جانسوز، هر لحظه بر سرمان ریخت، اما ثمرات و برکات خون این شهیدان، که در عین مظلومیت و معصومیت و غربت، آیه های استقامت و ایمان و سروهای قدافراشته ی استواری و پایداری یک ملت شدند، آنچنان عظیم بود که بابد سالها بگذرد تا دریابیم چه اعجازی داشت این شهادتهای بیدارگر و برکت آفرین...
قربان، غدیر، عاشورا.... به خط خون!
عاشورائیان غدیر، با شهادت درس آموز و الهام بخش خود، چراغ راه مکتب مقاومت و آیین عزت و کرامت در طریق شهادت شدند. این شهدا در استقبال از عید غدیر. عیدالله الاکبر، عید عبودیت و عروج انسان کامل بر قله قرب و بر بلندای خلافت الهی، عید قربان را با قربانی کردن خویش در راه بزرگترین مقصد، تجسم بخشیدند و آن را به عاشورا پیوند زدند. عاشورایی که جشن جان عاشقترین بندگان حق در تشرف به کمال خلقت است. شهیدان بزرگ آن روز در عین مظلومیت، و در نهایت معصومیت و پاکی و بی دفاع بودن در زیر آتش جنون جنایت و وحشی‌گری رذیلانه دشمن، با خونشان خطی ترسیم کردند از امتداد قربان تا غدیر و تا عاشورای حسین (ع).... قربان، عید از خود گذشتگی است و قربانی کردن منیت و نفس در قربانگاه فنای در دوست و در مسلخ عشق و ایمان و یقین. غدیر، عید اکمال بندگی است و رسیدن به اوج عبودیت و معراج بر ذروه ی ربوبیت. و آنگاه که غدیری شدی و مخمور و مست از نشئه ازلی جام باده ولایت اهل الله، شایسته مقام شهادت خواهی شد. همان که در مکتب و منطق ائمه طاهرین (ع) غایت سلوک مهاجران الی الله است و منتهای نظاره به وجه الله و در کلام سیدالساجدین و زین العابدین (ع) : عادتنا القتل و کرامتنا الشهاده... آری در این مکتب، شهادت، مرگ نیست، سرچشمه و سر و سرود هر زندگی است که همه زنده بودنها از آن می جوشد. شهادت، عزت است و کرامت آل الله و راهبران طریق توحید و تعبد حق... و:
در عشق، زنده باید، کز مرده هیچ ناید
دانی که کیست زنده؟ آنکو ز عشق زاید
