بهترین لحظه زندگی‌ام، وقت شهید شدنم بود!
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید محمود امی» یکم فروردین ۱۳۴۵ در روستای وامرزان از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. پدرش، حاج‌شیخ غلامعلی، روحانی معتمدی بود. مادر محمود، ملک‌جهان، همسر دوم حاج‌شیخ غلامعلی بود. پدر مدرس حوزه بود.
وقت شهید شدن
سه برادر و دو خواهر دارد. برای زندگی به دامغان آمد. تابستان‌ها در یک مغازه کار می‌کرد و حقوق کمی می‌گرفت. محمود با وجود سن کمی که داشت در فعالیت‌های قبل از پیروزی انقلاب حضور چشمگیری داشت. مادر محمود نقل می‌کند: «با دیدن صورت گرفته و ناراحت من، بچه‌ها هم حوصله نداشتند. قرار گذاشتند بعدازظهر بروند و عکس را بردارند. رفتم داخل اتاق و خوابیدم. محمود آمد به دیدنم. گفت: ناراحتی مادرجان؟ گفتم: نه چیزی نیست. دوباره پرسید: از قیافه‌ات معلومه چیزی شده. تبلیغات کاندیداها شروع شده بود. عکس‌های‌شان را روی عکس محمود زده بودند. دلم گرفت. برایش تعریف کردم. نمی‌خواستم ناراحت بشود، حرف دیگری را وسط کشیدم. گفتم: خیلی دعا کردم تا تو رو خواب ببینم، موقع شهید شدن خیلی درد کشیدی مادر؟ جواب داد: بهترین وقت زندگی‌ام و تموم عمرم، همون وقت شهید شدنم بود.»
با شهادت برادرش ماندن برایش سخت بود
سوم دبیرستان بود که تصمیم گرفت به جبهه برود. با شهید شدن برادرش احمد، ماندن برایش سخت بود. با وجود پافشاری‌های او، پدر و مادر مخالفت می‌کردند. مسئول ثبت نام از آن‌ها خواست تا رضایت بدهند. او چهل و پنج روز از طرف بسیج به جبهه اعزام شد. سرانجام دهم فروردین ۱۳۶۲ در پاسگاه زید با برخورد ترکش به سر، به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای فردوس‌رضای دامغان به خاک سپرده شد.
انتهای متن/
