خاطرات/

آخرین بار دستم را بوسید

همسر شهید «سیدعبدالله احسانی کنتی» می‌گوید: آخرین بار در لحظه خداحافظی دستم را بوسید و گفت: تو برایم خیلی زحمت کشیدی! مرا تحمل کردی و در سختی‌ها پا به‌پای من بودی. بعد وقتی سوار ماشین شد، کاپشنش را به من داد و گفت: این را به یادگار از من داشته باش. من دیگر بر نمی‌گردم.

به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «سیدعبدالله احسانی كنتی» یازدهم مهر ماه 1330، در شهرستان بهشهر به دنیا آمد. پدرش سید علی و مادرش سید باجی نام داشت. تا مقطع راهنمایی درس خواند. به عنوان سپاه در جبهه حضور یافت. شانزدهم فروردین 1365، در سلیمانیه بر اثر اصابت گلوله، شهید شد. اگرچه پيكر پاكش هنوز به آغوش خانواده بازنگشت. 

خاطرات/ آخرین بار خداحافظی دستم را بوسید

چند خاطره از همسر شهید «سیدعبدالله احسانی كنتی»:

«سيّده فاطمه مفيدي» از همسر شهیدش این‌گونه مي گويد: «ما سیزده سال با هم زندگي كرديم. سيّد خيلي دلسوز بود. مي گفت: اگر يك لقمه نان داريم، تنها نخوريم. نصف آن را به فقير بدهيم، نصف ديگر را خودمان بخوريم. با این‌که خداوند به ما فرزندي عطا نكرد، امّا نديدم يك بار روی ترش كند.»

آخرین بار در لحظه خداحافظی دستم را بوسید و گفت: تو برایم خیلی زحمت کشیدی! مرا تحمل کردی و در سختی‌ها پا به‌پای من بودی. بعد وقتی سوار ماشین شد، کاپشنش را به من داد و گفت: این را به یادگار از من داشته باش. من دیگر بر نمی‌گردم.»

 انتهای پیام/

استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده
پرطرفدارها