خاطرات/
برای خودش یک قبر کنده بود
همسر شهید «حبیب الله افتخاریان (ابوعمار)» میگوید: «همسرم حبیبالله اکثر نیمهشبها از خانه بیرون میرفت. یک شب که از او پرسیدم، گفت: میخواهی به تو بگویم؟ گفتم: بله. گفت: فقط اگر آمدی، نترس. بعد، یک شب با هم به یکی از قبرستانهای اصفهان رفتیم. فضایی بزرگ و تاریک بود. دیدم که او در انتهای قبرستان، برای خودش یک قبر کنده بود که به داخل آن میرفت و از خدا طلب مغفرت میکرد.»
به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «حبیب الله افتخاریان(ابوعمار)» دهم بهمن ماه 1334، در شهرستان بهشهر به دنیا آمد. پدرش نصراله و مریم بانو نام داشت. شهید ابوعمار در کنار تحصیلات دبیرستان کار می کرد و به همین دلیل اواخر تحصیلات متوسطه را در دبیرستان شبانه سعدی گذراند و در رشته ی طبیعی از آن مرکز فارغ التحصیل شد. وی در سال 1353 ازدواج نمود. حبیب الله افتخاریان که تحت تعقیب ماموران ساواک در اصفهان بود به بهانه ادامه تحصیل در سال 1356 به آلمان رفت و در دانشگاه پزشکی بن آلمان(فرانکفورت) در رشته دندان پزشکی مشغول به تحصیل گردید. در 19نوزدهم اسفندماه 1363 در اثر بمباران هواپیماهای عراقی در مریوان به شهادت رسید.
چند خاطره از همسر شهید «حبیب الله افتخاریان(ابوعمار)»:
همسر شهید «حبیب الله افتخاریان(ابوعمار)» میگوید: نمازش همیشه اول وقت بود. اوایل ازدواجمان که به آن صورت نماز جماعت برپا نمیشد، ما سعی میکردیم که در خانه، با بچهها نماز بخوانیم. او علاوه بر آن، به فرزندانمان سفارش میکرد که حتما بعد از نماز، یک آیه قرآن بخوانند. وی افزود:همسرم حبیبالله اکثر نیمهشبها از خانه بیرون میرفت. برایم سوال شده بود که او کجا میرود؟ یک شب که از او پرسیدم، گفت: میخواهی به تو بگویم؟ گفتم: بله. گفت: فقط اگر آمدی، نترس. بعد، یک شب با هم به یکی از قبرستانهای اصفهان رفتیم. در آنجا برق نبود؛ فضایی بزرگ و تاریک بود. دیدم که او در انتهای قبرستان، برای خودش یک قبر کنده بود که به داخل آن میرفت و از خدا طلب مغفرت میکرد.
انتهای پیام/
