هشت ساعت سجده اجباری، مجازات عزاداری محرم

به گزارش نوید شاهد به نقل از خبرگزاری فارس، حسینعلی قادری بهمن سال 1365 در سومین مرحله عملیات کربلای 5 دچار جراحت شد و در منطقه عملیاتی شلمچه، به اسارت دشمن درآمد. وی بیشتر دوران اسارتش را در اردوگاه مفقودین تکریت 11 گذراند.

یکی از خاطرات این آزاده دفاع مقدس مربوط به عزاداری در ایام محرم در دوران اسارت است که روایت او را در ادامه می‌خوانیم.

سال دوم یا سوم اسارت بود. نمی‌شد محرم بیاید و شیعه باشی و کاری انجام ندهی. احمد فراهانی طلبه‌ای از  همدان در اسارتگاه ما بود. با چند نفر صحبت کردیم و قرار شد زیارت عاشورا را دسته‌جمعی بخوانیم و عزاداری کنیم.

آن شب مراسم شروع شد و نگهبان هر چه گفت محل ندادیم و رفت‌. نگهبان شب، حق ورود به داخل اسارتگاه را نداشت ولی منتظر بودیم ببینیم صبح چه بلایی سر ما می‌آورند!

صبح در باز شد. دیدیم 7-8  نفر از بعثی‌ها با کابل به جان اسرا افتادند. 10-15  دقیقه ما را زدند.  بعد ما را به خط کردند و گفتند کدامیک از شما دیشب عزاداری کردند؟ در آسایشگاهی که ما بیش از 100 نفر بودیم، 71 نفر اعلام کردند ما بودیم. بعثی‌ها بقیه اسرا را بیرون فرستادند.

دیدیم یکی از اسرا که بیرون بود را دارند می‌زنند. او را هم با کتک فرستادند داخل و شدیم 72 نفر. بعثی‌ها بعد از آوردن این نفر آخری دوباره شروع کردند به زدن ما.  نمی‌دانم چقدر طول کشید اما بعثی‌ها آنقدر زدند که خودشان خسته شدند. بعد به ما گفتند: سرها به سجده، دستها هم به پشت! هیچ کس هم حق ندارد تکان بخورد تا هر وقت که ما بگوییم!

از صبح تا حدود 7-8 ساعت در سجده اجباری بودیم. در این همه ساعت نه آبی، نه غذایی، نه بیرونی، نه دستشویی و... کسی هم حق نداشت تکان بخورد. گاهی که می‌افتادیم بلندمان می‌کردند دوباره و باید در سجده می‌ماندیم. ما 72 نفر به عنوان خرابکار معروف شدیم. حتی تعدادی از اسرا را بردند سلول انفرادی از جمله آقای فراهانی که طلبه بود.

این خاطره یکی از شیرین‌ترین اتفاقات اسارت بود که ما 72 اسیر که تعدادمان مانند یاران امام حسین (ع) در کربلا بود، بخاطر عزاداری محرم شکنجه شدیم.

انتهای پیام/ ر