«یک روز خودم صدایش را می شنیدم که به پدر و برادرش می گفت: قرآن فرموده است که برای حضور در نماز جمعه کار را رها کنید و بدانید که روزی شما نزد خداوند بزرگ محفوظ می باشد.» در ادامه متن خاطره این شهید والامقام را از زبان مادرش در نوید شاهد بخوانید.

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید مصطفی برفی در سال ۱۳۳۷ در آبادان به دنیا آمد، پدرش عباس نام داشت. در سال ۱۳۶۵ دیپلم ریاضی گرفت، به خدمت سربازی رفت. با پیروزی انقلاب اسلامی، او نیز که به عنوان سرباز امام نقش خود را در گسترش آرمانهای حضرت امام ایفا نمود، به عضویت جهاد سازندگی درآمد و سرانجام در ۳۰ مهرماه ۱۳۵۹ بر اثر اصابت ترکش موشک آرپی جی هفت در جهبه مارد به خدایش پیوست.

متن خاطره:

مادر به عکس شهیدش نگاهی کرد و آرام گفت: «مصطفی واقعا رهبر خانواده بود. عموما با سفارش ها، احادیث و حرف‌های شنیدنی‌اش همیشه راه را به خواهران، برادرانش حتی پدرش و من نشان می‌داد. بسیار به اصل دینی اهمیت می‌داد به طوری که خودش دست خواهران و برادرانش را می گرفت و در کلاسهای اسلام شناسی و آموزش قرآن شرکت می کرد.

بسیار به زمان جمعه اهمیت می داد به خوبی بخاطر دارم که حتی یک جمعه نبود که در نماز شرکت نکند و حتی پس از شهادتش نیز از خانواده خواسته بود که شرکت در نماز جمعه را ترک نکنند.»

مادر بر عکس بوسه ای زد و زیر لب قربان صدقه‌اش شد و دوباره ادامه داد: «یک روز خودم صدایش را می شنیدم که به پدر و برادرش می گفت: قرآن فرموده است که برای حضور در نماز جمعه کار را رها کنید و بدانید که روزی شما نزد خداوند بزرگ محفوظ می باشد.»

واقعا معتقد بود که همه چیز و همه کار به خواست خداوند انجام می شود، به طوری که هر وقت نگران حال او یا برادرانش می شدم با آرامشی خاص به من می گفت: «مادر ما که مال تو نیستیم مال خدا هستیم. حتی این مهر مادری را نیز خداوند به شما عنایت فرموده است.» مصطفی من تمام وجودش را به خدا متعلق می دانست و می گفت: «هر کاری را باید با نام خدا و برای خدا انجام داد.»

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده