در بُعد تبعيت و ولايت پذيري بي نظير بود

بنده، شهيد علي بسطامي را با عضويت در بسيج و در پادگان شهيد فرجيان زاده ي ايلام در سال 1360 شناختم. ايشان يك انسان خوش برخورد، شوخ طبع و گشاده رو بود. در انجام كار قاطعيت داشت. فردي مدير و داراي قدرت مديريت و رهبري بود. نسبت به نظام، فردي وفادار و در جهت پياده كردن ارزش هاي نظام حاضر بود، از جان خويش بگذرد. فردي مذهبي و اهل مسجد بود و از نظر سياسي علي رغم شرايطي كه در سال 60 در خصوص جريان هاي سياسي حاكم بود، شهيد بسطامي مستقيماً در خط امام و روحانيت باقي ماند و تحت تأثير شانتاژهاي منافقين و توده اي ها و منحرفين قرار نگرفت و صد در صد به علت ارتباط با مسجد و روحانيت، سالم و پاك دامن ماند. شهيد بسطامي عضو كادر شوراي اتحاديه بود و در شكل گيري اتحاديه نقش مهمي داشت و به كار تشكيلاتي و سيستمي اعتقاد داشت و بعداً به واسطه ي كار هاي نظامي نمي توانست در مجالس فرهنگي و سياسي حضور داشته باشد. به خاطر پايبندي به مقررات فقط به كار نظامي پرداخت. ايشان مدرك ديپلم هنرستان داشتند و از لحاظ نظامي در مركز آموزش اطلاعات لويزان(شهيد محلاتي) كه مركز جنگ هاي نامنظم نيز بود، در سال 65 سه ماه دوره ي آموزشي اطلاعات- عمليات را گذراندند. بعد از عضويت در بسيج، شهيد علي بسطامي به خاطر انجام رسالت دفاع از نظام به استخدام سپاه درآمدند و به عنوان مسئول اطلاعات عمليات لشكر 11 اميرالمؤمنين منصوب شدند و در كار خويش فردي جسور، شجاع و با ايمان بودند. در واحد اطلاعات- عمليات، مسئول اطلاعات نقش كليدي را دارد و اگر اطلاعاتي اعم از تعداد نيرو، ادوات، منطقه و غيره در دست نباشد عمليات اصلاً شكل نمي گيرد و حضور علي نقشي كليدي بود و در اين نقش فردي با شجاعت و جسارت زياد بود. شهيد علي در زمان دفاع مقدس، يكي از مهره هاي اصلي لشكر بود و مسئوليت هايي مثل حفاظت اطلاعات و يا اطلاعات- عمليات فردي مي خواهد كه بايد امين ترين و باهوش و خبره ترين افراد باشند و با آن حجم زياد كار، شهيد بسطامي به طور شبانه-روزي كار و تلاش مي كرد و روحيه ي رزمي بالايي داشت. شهيد علي بسطامي فقط كار ستادي انجام نمي داد بلكه به عنوان يك رزمنده در ميان رزمندگان اسلام انجام وظيفه مي كرد. شهيد بسطامي فردي لايق و داراي قدرت هدايت بود. ايشان شخصي رازدار و سرّ نگهدار بود. در برخورد با انحرافات، شخصي سخت گير بودند و به كارهاي جمعي و دعا اعتقاد داشت، اهل تفريح و تفرّج بود و فردي مؤمن و نمازشب خوان بود. برخورد او در جذب ديگران، برخوردي بسيار جذاب و عالي بود. شهيد علي جزو كساني بود كه با همه صميمي بود. هميشه در بين دوستان يك جو صميمي و دوستانه برقرار مي كرد و انسان با ديدن حالات شهيد علي كه با عمل خويش براي ديگران جذاب بود، مجذوب او مي شد. تمام شهداي ما به خصوص شهيد بسطامي دو خصيصه ي بسيار مهم داشتند. شهداي ما در امام ذوب بودند، هيچ چيزي را جز امام خميني نمي ديدند و تابع محض امام و ولايت بودند و خصيصه ي ديگر شهداي ما اين بود كه در مقابل جريانات و انحرافات سياسي حساس بودند. هنگامي كه بني صدر رئيس جمهور بود، زماني بود كه شناختن افراد ملحد و منافق سخت و بسيار مشكل بود. جمع دوستان ما جزو كساني بودند كه طوق بندگي بني صدر را به گردن ننهادند؛ چرا كه نيّات پليد بني صدر در محافل و مجالس مذهبي و مساجد مطرح مي شد و من ياد دارم در روزهايي كه عدّه اي شعار حمايت از بني صدر را سر مي دادند كساني ديگر مانند شهيد اميدي بودند كه در آن جمع بسيار شعار عليه بني صدر و در حمايت از شهيد مظلوم بهشتي شعار مي دادند؛ چرا كه كثرت مهم نبود بلكه آن چيزي كه مهم بود، راه حق بود. شهداي ما هرگز كوچك ترين انحرافي نسبت به مسايل سياسي پيدا نكردند و بارزترين خصلتي كه شهدايي مثل شهيد علي بسطامي، شهيد غلام ملاحي، شهيد مجيد اميدي داشتند، اين بود كه سمبل شهداي ايلام هستند.
 شهيد بسطامي فردي دوست داشتني و مورد احترام بود و اين روحيه ي او نشأت گرفته از جنبه ي روحي دوستانه ي ما بود و با خانواده و دوستان رابطه اي بسيار صميمي داشت. او يك شخص برجسته و قابل احترام بود و اين خصلت وي به محبوبيت شهيد علي اضافه مي كرد. ايشان در كار امر به معروف و نهي از منكر شخصي سخت گير و كاملاً مقيد به اين امر بودند. حتي به ما نيز كه دوستان او بوديم، گه گاهي تذكر مي داد و در اين كار بدون هيچ گونه ترسي و با جسارت و شجاعتي كه داشت با ديگران برخورد مي كرد. ر
اه شهيد بسطامي و راه تمام شهدا را بايد با هدف هاي آن ها ادامه داد. اولين هدف شهدا دفاع از اسلام بود. دومين هدف آن ها پيروي محض از ولايت فقيه بود. ولي فقيه يعني امتداد امامت، و امامت يعني پايبندي به تمام دستورهاي معصومين و اسلام ناب محمدي، و كساني كه پيرو حاكم اسلامي و ولي فقيه نباشند و در هر خط و خطوطي باشند باطل هستند. بهترين و پاك ترين طريق اين است كه به آرمان هاي شهدا وفادار باشيم.