شهید «داود قاسمیمیزوجی»، در عملیات والفجر ۸، پس از آنکه از ناحیه بازو مجروح شد، حاضر به ترک خط مقدم نشد و به مقاومت خود در برابر دشمنان بعثی ادامه داد.
شهید «داود قاسمیمیزوجی»، مشغول تکمیل ساختمان نیمهکاره خانه شخصی خود بود؛ اما به محض شنیدن نیاز جبهه، همه چیز را رها کرد و با شور و اشتیاقی وصفناپذیر راهی خط مقدم جبهه شد.
در دستنوشته بهجا مانده از شهید «داود قاسمیمیزوجی» میخوانیم: «نماز جمعه را خالی نگذارند. چون که مشتی هست بر دهان آمریکا و منافقین و یاوهگویان است ...»
شهید «داود قاسمیمیزوجی»، در وصیتنامهاش مینویسد: «من راه خودم را با چشم باز و گوش شنوا، امام خود و رهبر خود را انتخاب کردم و در راه دین و راه حق و میهن شهادت را خریدم و به جبهه رفتم ...»
شهید «داود قاسمیمیزوجی» در وصیتنامهاش مینویسد: «از دوستانم بخواهید ادامهدهنده راه شهدا باشند و امام را تنها نگذارند؛ البته میدانم که تنها نمیگذارند! ...»