داریوش ذوالفقاری

تکرار...

آن گاه سرفه خواهی کرد / میان بارش خاطرات / -لایه ای زخیم تو را فرا میگیرد

پیچید گاز خردل / بر مخمل تنش آه / تاول به روی تاول

یک سفره مثل هر سال / تنگ بلور ماهی / یک عالمه خوراکی

مهدی عموی خوبم / از بچه های جنگ است

اسم کوچکم «لیلا»ست / اسم مادرم «حور» است / اسم خوب بابا... او / سالها ز ما دور است

با ویلچر سیمی / در کوچه میگردی / چون بچه می آیی / با آن که یک مردی

برخاستم از خواب اما باورم نیست / همسنگرم! همسنگرم! همسنگرم! نیست

در گوشه اي از خاك كم كم جات پيدا شد / كم كم سرت، دستت، پلاكت ، پات پيدا شد

شطرنج بازی مي‌کند امّــا نمیداند / در آستــیـنــش مـُـهره های مار هم دارد!

کوه‎ها خوب میشناسندت، کوه‎ها با تو آشنا هستند

دشت را ابر تیره پوشانده، یاسمن‌ها به گریه افتادند...

دستان باز چشم به دستان بسته اند آب آور همیشۀ دنیاست دستها