«شهید حسین خاکساری»؛
شهیدی که غریبانه و مظلومانه به شهادت رسید
حبیب اله خاکساری از شهادت مظلومانه و غریبانه شهید حسین خاکساری را برایمان بازگو میکند: در بیمارستان بصره که بود چند تخت آن طرفتر، شهید حسین خاکساری خوابیده بود صورتش رنگ پریده و چشمانش بسته بود. حالش به نظر مساعد نبود نفسهایش سنگین و بریده بریده بود. سپس ما را به اردوگاه بردند و دیگر هیچوقت او را ندیدم.
به گزارش نوید شاهد خوزستان شهید حسین خاکساری در چهارم آبان سال ۱۳۴۱ در بهبهان دیده به جهان گشود. پدرش عبدی نام داشت. به عنوان بسیجی در جبههها حضور یافت و پس از آنکه به اسارت نیروهای بعثی عراق در آمد در سن ۲۰ سالگی در خاک دشمن به شهادت رسید. پیکر پاکش پس از انتقال در گلزار شهدای بهبهان واقع است.
حبیب اله انصاری شهادت مظلومانه و غریبانه شهید حسین خاکساری را این چنین نقل میکند:
پس از آن که به اسارت نیروهای بعثی عراق درآمدم به دلیل مجروحیتی که داشتم من را به بیمارستان بصره انتقال دادند.
روی تخت دراز کشیده بودم که ناگهان چشمم به چهرهای آشنا افتاد، چند تخت آن طرفتر، شهید حسین خاکساری خوابیده بود صورتش رنگ پریده و چشمانش بسته بود.
من وی را از قبل میشناختم از همان روزهای ابتدایی اعزام مردی آرام و باایمان بود.
حالش به نظر مساعد نبود نفسهایش سنگین و بریده بریده بود، سعی کردم صدایش کنم، اما گویا صدایم به او نرسید که پاسخی نداد فقط در سکوت و درد نگاهم به او بود.
چند ساعتی در آن بیمارستان ماندیم عراقیها که عجله داشتند دوباره ما را سوار ماشین کردند و به یک سالن بزرگ که احتمالاً در یک پادگان یا ساختمان اداری در بصره بود بردند.
سپس ما را به اردوگاه موصل انتقال دادن از هر تازه واردی که میآمد درباره مجروحان بیمارستان بصره میپرسیدم، اما هیچ خبری از وی نداشتند دیگر هیچوقت او را ندیدم شهید حسین خاکساری گویی در خاک دشمن گم شد، انگار در همان بیمارستان به شهادت رسید.
انتهای پیام/
