شهید امانتی است که باید به صاحبش بازگردد
شهید «علی رسولی» در وصیتنامهاش نوشت: «پدر و مادر عزیزم! ای کسانی که بیشترین حق را بر گردن من دارید از شما به خاطر تمام زحمات شبانهروزیتان تشکر میکنم. از شما میخواهم که به خاطر شهادت من ناراحت نباشید، زیرا من امانتی از سوی خدا نزد شما بودم و باید خوشحال باشید که این امانت را بهدرستی به صاحبش بازگرداندهاید.»
به گزارش نوید شاهد شهرستانهای استان تهران، شهید «علی رسولی» یادگار یحیی و حلیمه چهارم بهمن ماه سال ۱۳۴۹ در تهران چشم به جهان گشود. او تا سوم راهنمایی درس خواند. به عنوان بسیجیی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر پنجم مرداد ماه سال ۱۳۶۷ در پاسگاه زید عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است.
در وصیتنامهاش با قلمی که بوی عشق به اسلام و انقلاب را میداد، چنین نوشته بود:
در آخرین لحظات، وصایایی برای خانوادهی عزیزم و امت شهید پرور دارم. شاید دیگر فرصت وصیت نوشتن نباشد چرا که گردان ما قرار است در عملیاتی مهم شرکت کند. لحظات حساسی است و دشمن زبون با حملات پیدرپی مناطقی از خاک مقدس کشور صاحب الزمان (عج) را به تصرف درآورده و شیردلان لشکر توحید در این مناطق شهد شهادت نوشیدهاند.
پدر و مادر عزیزم! ای کسانی که بیشترین حق را بر گردن من دارید از شما به خاطر تمام زحمات شبانهروزیتان تشکر میکنم. از شما میخواهم که به خاطر شهادت من ناراحت نباشید، زیرا من امانتی از سوی خدا نزد شما بودم و باید خوشحال باشید که این امانت را بهدرستی به صاحبش بازگرداندهاید.
از خواهران و برادرانم، تمام فامیل، بستگان دوستان و آشنایان حلالیت میطلبم و، اما به عنوان یک بسیجی، چند خواهش عاجزانه از امت شهید پرور دارم.
امام امت، قلب تپندهی این انقلاب را در هر شرایطی تنها نگذارید و لبیکگوی اوامر او باشید چرا که صلاح دنیا و آخرت شما در این است.
انتهای پیام/
