شهادت در راه اسلام، آغاز زندگى نوین است

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید قربانعلی یوسفی، پنجم دی ماه سال ۱۳۱۶، در روستای نهیب‌افشاریه از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش رستمعلی (فوت۱۳۵۶) و مادرش زینب نام داشت، در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت، کارگر کارخانه دوچرخه‌سازی بود، سال ۱۳۴۱ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و سه دختر شد. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، هشتم آذر ماه سال ۱۳۶۱، در عین‌خوش توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر و دست، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.

فرازی از وصیت‌نامه شهید «قربانعلی یوسفی»:

ما به فرموده امام (سر اسلام دعوا داریم نه سر آب و خاک). ما باید خود را وقف مکتب اسلام کرده تا اسلام سربلند بماند. تا برافراشته شدن پرچم توحید در تمام گیتى دست از مبارزه بر نداریم، ما فرزندان مکتب توحید و شهادت در راه اسلام هستیم. شهادت در راه اسلام را آغاز زندگى نوین و متعالى و بی‌‏تفاوتى در مقابل جباران و زورگویان را مرگ و نیستى مى‌‏دانیم. وی خطاب به همسر و فرزندانش مى‌‏نویسد: در نمازهاى جمعه شرکت کرده و نمازهاى یومیه را در مسجد به جا آورید، زیرا بنا به فرموده امام مسجد سنگر است و باید سنگر‌ها را حفظ کرد.

این شهید بزرگوار خطاب به مردم مسلمان به عنوان یک پیام می‌‏نویسد: همانطورى که على(ع) فرمود من قرآن ناطق هستم، امام خمینى نیز اسلام ناطق بوده و عینیت مکتب اسلام، مانند آنست که اسلام در وجود ایشان تبلور یافته است. مکتب اسلام را یارى کردن یعنى پشتیبانى و حمایت از امام خمینى پیر مریدان. مکتب اسلام باید پشتیبان خود مکتب یعنى امام خمینى بوده و هیچ موقع او را تنها نگذاشته و در راه هدف او که همانا تحقق عدالت اجتماعى و اسلام عزیز است جان خود را که (جهاد فى سبیل‌‏الله) مى‏‌باشد دریغ نکنند.

و در پایان آرزو شهید باز شدن راه کربلا و زیارت قبر سالار شهیدان امام حسین(ع) و سایر شهداى کربلا بوده است؛ و آرزوى دیگر این شهید عزیز (برافراشته شدن پرچم توحید در تمام جهان و نابودى کفر و استعمار جهانى) بوده است. انشاالله.