چهرههای روشن در غبار مریوان؛ روایت یک قاب از مردان بیادعا در روزهای داغ والفجر۴
در روزهای سنگین والفجر۴، کنار رودخانه شیلر و میان خاکهای مریوان، جمعی از رزمندگان گردان علیابنابیطالب علیهالسلام لحظهای کنار هم ایستادند؛ بیخبر از اینکه چند تن از همین چهرههای آرام، اندکی بعد کبوتران خونینبال آن عملیات خواهند شد.
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، سالها گذشته، اما هنوز خاک مریوان بوی عجیبی دارد؛ بویی که میان رملها و بوتههای خشک، شهادت میدهد چه مردانی بر آن قدم گذاشتند. در روزهایی که عملیات والفجر۴ در اوج بود و صدای آب رودخانه شیلر مثل ذکر آرامی از دور میآمد، ما چند نفر کنار هم ایستادیم تا عکسی بگیریم و نه برای ماندگار شدن، برای ثبت لحظهای ساده از برادری.
در این قاب، ایستاده از راست زندهیاد قاسم اوجاری، بیسیمچی آرام و دقیق گردان؛ حاجآقا ایرانی، چهره پرصلابت فرماندهی؛ و شهید احد علیپور، مرد باوفای تدارکات که همه رزمندهها او را به صفا و مرام میشناختند. نشستگان نیز هرکدام روایتی دارند: مجتبی مختاری، مسئول مخابرات؛ شهید عباسعلی ناطقی، بیسیمچی خوشاخلاق گردان؛ و برادر بنیحیی (یحیایی)، همراه ثابتقدم مخابرات. آن پشت، در حال وضو گرفتن، شهید احمد جعفری دیده میشود؛ انگار میخواهد برای لحظهای دیگر از آن روزهای سنگین، دوباره در دل میدان بایستد.این عکس، تکهای کوچک از حافظه یک گردان است؛ گردان علیابنابیطالب علیهالسلام. چهار کبوتر خونینبال در همین تصویر پرواز کردند و رفتند و ما ماندیم تا روایت کنیم.
درود به همه شهدای مظلوم والفجر۴، بهویژه مردانی که در این قاب ساده، تمام صداقت آن روزها را با خود حمل میکنند.
راوی: مختاری
