از آتش دشمن تا شفای امام رضا (ع)

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، جانباز۳۰ درصد «داود علی نجفی» می‌گوید: در سال ۱۳۶۶ در منطقه عملیاتی «نصر» در حوالی دوپازا، نیرو‌ها برای عملیات آماده می‌شدند. منطقه سردشت بود و حدود پانزدهم مرداد عملیات آغاز شد. چند یگان وارد عمل شدند و ما در تیپ نبی‌اکرم (ص)، گردان حضرت ابوالفضل (ع) حضور داشتیم. مأموریت ما پدافند هوایی بود. در همان منطقه، هم با هواپیما‌های دشمن درگیر بودیم و هم با نیرو‌های زمینی آنها.

تجهیزاتمان شامل توپ‌های ۲۳ میلی‌متری برای مقابله با هواپیما‌ها و چهارده‌ونیم برای درگیری با نفرات دشمن بود. در یکی از حملات، هنگام حرکت به سمت خط مقدم، از ناحیه دست راست مجروح شدم. بلافاصله مرا به پشت جبهه و سپس به بیمارستان امام خمینی تبریز منتقل کردند.
وقتی پزشک معاینه‌ام کرد، گفت: «باید دستت را قطع کنیم.» همان لحظه به او گفتم چند دقیقه‌ای به من فرصت بده. رو به قبله نشستم و به امام رضا (ع) توسل کردم. با تمام وجود گفتم: «یا امام رضا! خودت شفاعت کن که دستم قطع نشود.»

پس از آن، پزشک مرا به اتاق عمل برد. وقتی عمل تمام شد، گفت: «یک معجزه رخ داده! نیازی به قطع دست نبود.» با پیوند عصب و تلاش پزشکان، دستم حفظ شد.
من آن روز یقین کردم که امام رضا (ع) دستم را نگه داشت. همیشه شکرگزار خدا و اهل‌بیت هستم که اجازه دادند هنوز با همین دست زندگی کنم. ما به عشق وطن، اسلام و پیروی از فرمان امام به جبهه رفتیم تا از سرزمینمان دفاع کنیم و این لطف خدا بود که از دل آتش و خون، سالم بیرون آمدیم.

گفت و گوی تصویری را در ادامه ببینید:

انتهای پیام/