ای شهید تو زندهای و برایم دعا میکنی

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، نامههای دانشآموزان استان قزوین به شهدا تصویری از صداقت، صمیمیت، مهربانی، تعهد و تعبد نسل امروز در پاسداشت مقام و منزلت یاران دیروزشان ترسیم گردیده که در نوع خود قابل ستایش و خواندنی است.
مهدی قاسمی از دانشآموزان استان قزوین است که طی نامهای به شهدا این چنین مینویسد: سلام بر بینندهای که نمیبینمش، سلام بر شنوندهای که جوابش را نمیشنوم. سلام بر زندهای که مرده میپندارمش و سلام بر شهید!
نمیدانم هستی یا نیستی، ولی در همه جا حضورت را احساس میکنم و آثارت را میبینم، اگر چه از خودت اثری نیست مردم میگویند مردهای و حتی برایت قبر نیز ساختهاند، حتی استخوانهایت را هم دیدهاند ولی مرگت هنوز باورم نشده است مگر میشود خدا دروغ بگوید وقتی که میفرماید ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیلالله أمواتًا بل أحیاء عند ربهم یرزقون، گمان نکنید کسانی که در راه خدا کشته شدهاند مردهاند بلکه زنده هستند و نزد خدایشان روزی میخورند.
راستی هنوز هم زخمهایت درد میکند و از عطش تشنگی فریاد یا حسینت بلند است یا از درد پهلو و بازوی قطع شدهات نعره یا زهرا (س) میزنی؟! یا به وعده خداوند روزی میخوری و در بهشت جاویدان بر سر سفره همانهایی که دوستش داشتی خوشحال و خندانی؟
اما نه مگر میشود انسانی به خون غلطیده و سر از بدنش جدا شده باشد ولی زنده باشد میگفتند وقتی پیکرت را پس از سالها که زیر خاک قرار داشت پیدا کردند، هنوز سالم بود و هنگامی که پدرت برای رگهای بریدهات بوسه میزد او را در آغوش کشیدی و یا دیگر برادر شهیدت که وقتی نماز میت بر او میخوانند هنگام سلام دادن به آقا امام زمان (عج) از تابوت برخاسته و ایستاده بود، برایم بگو که آیا آنچه را که میگویند حقیقت دارد؟ اما از همه شواهد یقین دارم کهای شهید تو زندهای، ما را میبینی و برایمان دعا میکنی.
منبع: کتاب قاصدک (مجموعه نامههای یکصد دانشآموز به شهدا)
