به مناسبت روز دانشآموز؛
یادداشت | درسی که در کتاب نبود!
«فاطمه رحمانی» از دانشآموزان قزوینی، در یاداشتی به مناسبت روز دانشآموز مینویسد: ۱۳ آبان برای من فقط یک روز در تقویم نیست. هر بار که این تاریخ را میخوانم، صدای فریاد دانشآموزانی در گوشم میپیچد که با دستان خالی، اما با قلبی سرشار از ایمان، از حقیقت دفاع کردند. آنها هم مثل من دفتر و کتاب داشتند، اما درسشان از جنس دیگری به نام آزادی بود.
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، من، فاطمه رحمانی، پایه نهم مدرسه علوم و معارف صدرای قزوین، دانشآموز امروز ایران، شاید در میدان گلوله و فریاد نباشم، اما میدان من همین کلاس درس است؛ همین صفحه سفید دفتری که میتواند فردای کشورم را بنویسد. من هم میخواهم مثل آنها مؤثر باشم، با فکر، با قلم و با تلاش.
۱۳ آبان به من یاد میدهد که دانشآموز بودن یعنی مسئول بودن؛ یعنی هر کلمهای که مینویسم، باید نوری باشد در تاریکی، نه سایهای بر روشنایی.
یعنی بفهمم علم، فقط فرمول و تاریخ نیست، بلکه ابزاری است برای ساختن، برای بهتر کردن جهان، برای ادامه دادن راه کسانی که در ۱۳ آبان، جرأت گفتن را داشتند.
من به عنوان یکی از میلیونها دانشآموز این سرزمین، پیمان میبندم که صدای امید باشم، قلمم را در راه دانایی به کار بگیرم و نگذارم خاک فراموشی روی نام آنهایی بنشیند که با خونشان دفتر تاریخ را نوشتند.
روز دانشآموز، روز ماست؛ روز نسلی که میخواهد با فکر پیروز شود، با ایمان بماند و با دانایی آینده را بسازد.
