پیکر غرقه به خون اقتصاددان؛ از تهران تا سرپل ذهاب

به گزارش نوید شاهد البرز؛ علی در غروب سرد زمستان ۱۳۱۷ در تهران متولد شد. تولدش همزمان با پایان سال، نویدبخش زندگی جدیدی برای خانواده بود. پدرش، ابوالفضل، نام «علی» را برایش انتخاب کرد؛ نامی که یادآور دلاوری‌ها و عدالت‌خواهی‌ها بود.

تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. نوجوانی‌اش مصادف با روزهای پرالتهاب ملی شدن صنعت نفت بود. در همان دوران، علاقه‌اش به مسائل اقتصادی و اجتماعی شکل گرفت. همین علاقه باعث شد دیپلم خود را در رشته علوم اقتصادی بگیرد.

پس از پایان تحصیلات، در بخش دولتی مشغول به کار شد. کارمند متعهد و مسئولی بود که به تعهدات شغلی‌اش به دقت عمل می‌کرد. در همان سال‌های جوانی ازدواج کرد و صاحب سه فرزند شد؛ دو دختر و یک پسر. زندگی‌اش مانند بسیاری از مردان آن دوران، بین مسئولیت‌های شغلی و خانوادگی در جریان بود.

وقتی طوفان جنگ آغاز شد، علی ۴۲ سال داشت. سنی که بسیاری در آن به فکر آرامش و آینده فرزندان هستند. اما ایمان راسخ او به نظام و میهن، اجازه نداد در پشت میز اداری بیتفاوت بنشیند. اگرچه به دلیل سن و مسئولیت خانوادگی، مشمول اعزام اجباری نبود، اما خود داوطلب شد تا در پشتیبانی جبهه‌ها خدمت کند.

یازدهم آبان ۱۳۵۹ بود. علی در مأموریتی برای حمل مهمات به خط مقدم در منطقه سرپل ذهاب حضور داشت. هنوز جنگ به یک سالگی نرسیده بود، اما بی‌رحمی‌اش تمامی نداشت. ناگهان هواپیمای دشمن ظاهر شد و راکت‌هایش را بر سر خودروی حامل مهمات فرود آورد.

انفجار مهیبی رخ داد. علی در همان لحظه، در حالی که مشغول انجام وظیفه بود، به شهادت رسید. پیکرش را پس از انتقال به تهران، در بهشت زهرا به خاک سپردند.

شهید علی احمدی نماد مردمی بود که در سنین میانسالی و با وجود مسئولیت‌های خانوادگی، داوطلبانه در راه دفاع از میهن قدم گذاشتند. او که در رشته اقتصاد تحصیل کرده بود، در نهایت با خونش بر ارزش واقعی دفاع از سرزمین مهر امضا زد.

انتهای پیام/