پرستاران؛ دست‌هایی که درد را می‌گیرند و با ایثار جان می‌بخشند

به گزارش نوید شاهد زنجان، در یادداشت عباس برزگر مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان زنجان، به مناسبت روز پرستار آمده است؛

پرستاران، ستون اصلی نظام سلامت هستند. شاید بسیاری درک نکنند که یک پرستار در پشت لباس سفیدش، چه جنگی با زمان، خستگی و رنج بیماران می‌دهد. روز و شب‌های طولانی، شیفت‌های طاقت‌فرسا، نگاه‌های پر از امید بیماران و فشار روحی ناشی از مشاهده درد و مرگ، همه بخشی از زندگی پرستاران است. زندگی‌ای که گاه با ایثار و حتی شهادت عجین می‌شود.

در تاریخ معاصر، داستان‌هایی از پرستاران ایثارگر ثبت شده است که از جان خود گذشتند تا دیگران زنده بمانند. پرستاری که در بحران‌های جنگ یا شیوع بیماری‌های واگیردار حاضر شد، پرستاری که تا آخرین لحظه برای نجات بیمار تلاش کرد، یا حتی پرستاری که به خاطر انتقال بیماری جان خود را از دست داد، همه نمونه‌هایی واقعی از شجاعت و ایثار انسانی‌اند.

ایثار پرستاران، فراتر از مرزهای حرفه‌ای است. آن‌ها حاضرند برای نجات جان دیگری از آسایش، آرامش و امنیت شخصی خود بگذرند. هر لحظه از حضورشان، گواهی است بر فداکاری بی‌ادعا؛ گواهی که گاهی با خونشان مهر می‌خورد و به شهادت می‌رسد.

اما ایثار پرستاران فقط در لحظات بحرانی معنا پیدا نمی‌کند. در روزهای عادی، در بخش‌های شلوغ بیمارستان، در شیفت‌های طولانی که خانواده‌ها منتظر بازگشت آنان هستند، باز هم ایثار جریان دارد. تحمل خستگی، مدیریت بحران‌های کوچک و بزرگ، دلجویی از بیماران و همراهی با خانواده‌های نگران، همه جلوه‌های دیگری از این فداکاری‌اند.

شهادت در پرستاری، گاه به شکل یک زندگی از دست رفته یا سلامتی آسیب‌دیده رخ می‌دهد؛ گاه در لحظه‌ای کوچک اما پرمعنا که جان دیگری نجات پیدا می‌کند. این شهادت‌ها، بی‌صدا و بدون هیاهو، در دل‌های جامعه ماندگار می‌شوند و الهام‌بخش آیندگان‌اند.

پرستاران با هر اقدام و هر تصمیمی که برای کمک به بیماران می‌گیرند، چراغ‌های روشن در تاریکی هستند. آن‌ها نشان می‌دهند که عشق به انسان، شجاعت می‌آورد و فداکاری می‌تواند بزرگ‌ترین حماسه‌ها را حتی در سکوت بیمارستان‌ها رقم بزند.

جامعه باید بداند که پرستاران، علاوه بر درمان بیماران، امید و آرامش روانی را به خانواده‌ها هدیه می‌دهند. آن‌ها تجسم ارزش‌های انسانی‌اند؛ کسانی که با وفاداری به سوگند حرفه‌ای خود، هر روز نشان می‌دهند که ایثار و محبت، گاهی حتی از جان خود فراتر می‌رود.

پرستاری که در طول شب، کنار بیمار بیدار می‌ماند، که با مهربانی و صبر، اضطراب بیماران و خانواده‌هایشان را کاهش می‌دهد، یا پرستاری که با خطرات شغلی و بیماری مواجه می‌شود اما همچنان می‌ایستد، قهرمانی است که شاید نامی از او برده نشود، اما اثرش در زندگی انسان‌ها و جامعه ماندگار است.

این ایثار و شهادت، یادآور است که پرستاران تنها حرفه‌ای نیستند، بلکه پاسداران واقعی انسانیت‌اند؛ کسانی که با وجود همه سختی‌ها و تهدیدها، چراغ امید را روشن نگه می‌دارند و زندگی را جاری می‌کنند.