پرستاران؛ روح بزرگ ایثار در کالبد زندگی

به گزارش نوید شاهد زنجان، محمدکاظم سلامت معاونت فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید و امور ایثارگران استان زنجان طی یادداشتی به مناسبت گرامیداشت یاد و خاطر ایثارگری پرستاران می نویسد؛

پرستاری، شغلی است که فراتر از مراقبت جسمی و درمان بیماران است. پرستاران در میدان مبارزه با بیماری و درد، هر روز شاهد رنج و استیصال انسان‌ها هستند و با تمام وجود، در کنار آنان می‌ایستند. آنها با هر تزریق، هر معاینه و هر لبخند، نه تنها جسم بیمار را درمان می‌کنند بلکه امید و آرامش را نیز به روح او بازمی‌گردانند.

تاریخ ما پر است از داستان‌هایی که در آن پرستاران با ایثار بی‌حد و مرز خود، جان دیگران را نجات داده‌اند و گاهی در مسیر نجات جان دیگران، جان خود را از دست داده‌اند. از بیمارستان‌های صحنه جنگ تا بخش‌های کرونایی که در روزهای تاریک همه شاهد بودیم، پرستاران اولین کسانی بودند که بدون ترس، مقابل خطر ایستادند.

ایثار پرستاران در چنین شرایطی به شکل ملموس و دردناکی با شهادت همراه شده است. شهادت آنها نه تنها در مرزهای میدان نبرد جسمانی معنا پیدا می‌کند، بلکه در میدان نبرد زندگی و سلامت هم نمود پیدا می‌کند. این افراد با درک اهمیت وظیفه انسانی خود، حاضرند حتی از آرامش و امنیت شخصی‌شان بگذرند تا دیگری نفس بکشد و زندگی کند.

پرستاری که با دلسوزی و فداکاری، تمام شب را کنار بیمار بیدار می‌ماند، یا در شرایط بحرانی با شجاعت به کمک بیماران مبتلا به بیماری‌های واگیردار می‌شتابد، حقیقتاً تجسم زنده‌ی ایثار است. یاد و خاطره‌ی این پرستاران، ما را به یاد می‌آورد که انسانیت و عشق به همنوع، هیچ مرزی نمی‌شناسد و گاهی برای خدمت به دیگران، بالاترین قربانی یعنی جان خود، ارزشمندترین هدیه است.

اما ایثار پرستاران تنها به لحظه‌های بحرانی محدود نمی‌شود. آنها در روزهای عادی هم گاه تا مرز توان خود پیش می‌روند. شیفت‌های طولانی، فشار روحی ناشی از دیدن درد و رنج بیماران، کم‌خوابی و دوری از خانواده، همه بخشی از مسیر سخت اما عاشقانه‌ای است که پرستاران انتخاب کرده‌اند. این ایثار مداوم، بخش نادیده گرفته شده‌ای از مفهوم واقعی شهادت است؛ شهادتی که گاه در سکوت بخش‌ها و اتاق‌های بیمارستان، بدون هیچ سر و صدایی اتفاق می‌افتد.

پرستاران امروز، همان چراغ‌های روشن و ایثارگرانی هستند که در تاریکی‌های بحران‌ها، مسیر امید و زندگی را برای دیگران روشن می‌کنند. هر قطره عرق، هر لحظه بی‌خوابی و هر قدمی که در مسیر خدمت برداشته می‌شود، سند زنده‌ای از ایثار و قربانی است؛ و این، چیزی نیست جز همان شکوه شهادت در زندگی روزمره، که فراتر از میدان جنگ، در قلب بیمارستان‌ها جریان دارد.

یاد پرستاران ایثارگر، برای جامعه یادآوری است که زندگی، تنها در لحظه‌های شادی و خوشبختی معنا ندارد؛ بلکه در لحظه‌هایی که انسان‌ها به کمک و عشق دیگران نیازمندند، زیبایی واقعی انسانیت نمایان می‌شود. پرستاران با وفاداری به سوگند حرفه‌ای خود، چراغ امید را روشن نگه می‌دارند و به ما نشان می‌دهند که ایثار و فداکاری، می‌تواند حتی در سکوت بیمارستان‌ها، بزرگ‌ترین حماسه‌ها را خلق کند.