برگی از خاطرات؛
به گوشش اذان و اقامه گفتم
«شب اول ماه مبارک رمضان سال ۱۳۴۱ هجری شمسی بود که فرزندم مهدی متولّد شد، به گوشش اذان و اقامه گفتم. وقتی شش ساله بود با مادر، خواهر و برادرش به زیارت کربلا رفتیم ...» آنچه میخوانید بخشی از خاطرات شهید «مهدی شالباف» است که تقدیم حضورتان میشود.
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «مهدی شالباف»، هفتم بهمن ۱۳۴۱ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش علی، میوه و ترهبار فروش بود و مادرش اقدس نام داشت و تا پایان دوره متوسطه درس خواند. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت، هفتم اسفند ماه سال ۱۳۶۲ با سمت فرمانده گردان امامرضا (ع) در جزیره مجنون عراق و در عملیات خیبر به شهادت رسید، پیکرش مدتها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش ابوالقاسم نیز به شهادت رسیده است.
به گوشش اذان و اقامه گفتم
علی شالباف پدر شهید مهدی شالباف روایت میکند: شب اول ماه مبارک رمضان سال ۱۳۴۱ هجری شمسی بود که فرزندم مهدی متولّد شد، به گوشش اذان و اقامه گفتم. وقتی شش ساله بود با مادر، خواهر و برادرش به زیارت کربلا رفتیم.
من خانواده پرجمعیتى داشتم، فرزندانم در مغازه کمکم مینمودند، به همین جهت مهدی نیز مواقعى به مغازه آمده و به من کمک میکرد. او رفتارش با همه خوب بود و به ما خیلى احترام میگذاشت.
کمین تانک!
محمدرضا صدیقی همرزم شهید مهدی شالباف روایت میکند: کمین تانک در بیست و چهارم تیر ماه سال ۱۳۶۱ در هوای داغ خوزستان، عملیات رمضان آغاز شد. رزمندههای ما از سه محور به نیروهای عراقی حمله کردند. گردان شهید دلاک و ما نیروهای گردان قدس و در مقابل ما تانکهای پیشرفته تی ۷۲ دشمن، عملیات جسورانه رمضان را انجام دادیم.
شاید رزمندگان گردان ما سلاح سنگینی نداشتند سلاح مؤثر برای تی ۷۲، سلاحهای ما همهاش ژ ۳ – کلاش، آرپیجی و تیربار بود آنجا بود که مهدی شالباف نیروها را توجیه کرد و برای تانک دشمن کمین گذاشت و به آرپیجی زنها آموزش داد تا از بغل تنگ را با آرپیجی بزنند، نه از روبهرو یا نارنجک را از دریچه به داخل برجک آن بیندازند و با این تاکتیک تعدادی از رزمندههای ما توانستند نارنجکهای خودشان را وارد تانکهای عراقی کرده و منهدم نمایند.
منبع: کتاب از میمک تا مجنون (زندگینامه سردار شهید مهدی شالباف)
