خنثیساز بیتشریفات/ خاطرهای از خنثی کردن مین توسط شهید «بیژن گرد»
به مناسبت سی و هشتمین سالروز شهادت شهید بیژن گرد بخشی از خاطرات شهید از کتاب «بار دیگر نادر» با هم بخوانیم.
به گزارش نوید شاهد بوشهر؛ شهید بیژن گرد در سال ۱۳۴۵ در خانواده مذهبی و متدین در جزیره خارگ به دنیا آمد و در همان کودکی به همراه خانواده از جزیره خارگ به بوشهر نقل مکان کردند.
شهید از همان اوایل جنگ تصمیم گرفت در راستای خدمت به انقلاب اسلامی به عضویت سپاه درآید. او فرمانده دلاور دریا بود که وجودش باعث رعب و وحشت دشمنان گشته بود و سرانجام بر قلب آبهای خلیج همیشه فارس به همراه دیگر یاران خود پس از سرنگونی یک فروند بالگرد متجاوز مجروح شد و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
بخشی از خاطرات شهید بیژن گرد:
آن روز خبر آمد: مین از سمت دریا به سوی هلیله، چند کیلومتری بوشهر، نزدیک شده و سپاه باید بیاید و مین را خنثی کند. بیژن گرد فوراً سوار ماشین شد. تنها یک آچار همراه داشت. پرسیدم: «بیژن کجا؟» گفت: «میروم مین خنثی کنم.» با تعجب گفتم: «با یک آچار؟» او فقط گفت: «بله. همین هم زیاد است.» به منطقه که رسیدیم، صحنهی عجیبی بود. بچههای نیروی دریایی، مین را از آب بیرون کشیده بودند و اکیپی کامل شامل گروه خنثیکننده مین، آمبولانس، ماشین آتشنشانی و.. در آنجا مستقر بودند. اما تا آن لحظه، هنوز کسی نتوانسته بود مین را خنثی کند. فضای آنجا پر از انتظار و اضطراب بود. بیژن بعدها برایم تعریف کرد: «من تا مین را دیدم، رفتم روی آن. تا مرا روی مین دیدند، همه با سرعت دور شدند و در چند صد متری ایستادند؛ همه فکر میکردند دیوانهام.» او ادامه داد: «حدود یک ساعت با مین ور رفتم، سریع ماسورهٔ مین را برداشتم و آن را خنثی کردم. دهان همه از حیرت وامانده بود. خداحافظی کردم و بازگشتم.» برای همین کار، از طرف نیروی دریایی به بیژن یک تشویقی دادند. نادر مهدوی گفته بود: «تو به درد این کار میخوری نه کس دیگر.» از آن پس هر کاری در رابطه با مین که پیش میآمد، مهدوی گرد را هم کنار خودش داشت. حتی برای منفجر کردن مینها هم او را خبر میکردند.
راوی: عبدالکریم مظفری
منبع: کتاب بار دیگر نادر ص۱۵۰
