روایتی از «چهارده گل شقایق»؛ گفتوگو با نویسنده کتابی در ستایش شهیدان
به گزارش نوید شاهد اصفهان، ایثار و شهادت تنها در قاب عکسها و یادوارهها خلاصه نمیشود، بلکه گنجینهای از فرهنگ، ایمان و روحیهای است که باید نسل به نسل منتقل شود. یکی از راههای انتقال این فرهنگ ماندگار، ثبت و انتشار خاطرات و زندگینامه شهداست؛ آثاری که نه تنها یاد و نام شهیدان را زنده نگه میدارند، بلکه چراغی برای راه فردا هستند. کتاب «چهارده گل شقایق» نمونهای از این تلاشهاست؛ اثری که با دستان «حیدر رحمانی» نویسندهای از دل جبههها و خانوادههای شهدا تدوین شده است. در ادامه، مصاحبه خبرنگار نوید شاهد با نویسنده این کتاب را میخوانید.

نوید شاهد اصفهان: چه انگیزهای شما را به گردآوری کتاب «چهارده گل شقایق» واداشت؟
حیدر رحمانی: سلام نکتهای که باعث شد من دست به گردآوری بزنم، پیوندهای خانوادگی و تعلق خاطری بود که با برخی از شهدا داشتم؛ مثلاً دو نفر شهیدان رضا و رحمان رحمانی پسرعموی من بودند، فرمانده شهید مهراب قاعدی پسرعمهام و شمسالله و عباسعلی گشولی همرزم و همدورهام بود. علاوه بر این نسبتهای فامیلی دورتر هم داشتم، اما انگیزه اصلیام زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا در جامعه بود.
نوید شاهد اصفهان: چگونه به جمعآوری اطلاعات و زندگینامه شهدا پرداختهاید؟ آیا موانعی در این مسیر وجود داشت؟
حیدر رحمانی: کار را از خودم شروع کردم؛ هر آنچه عکس و خاطره داشتم را گردآوری کردم و سپس از پایگاه بسیج محل و ایثارگران سپاه کمک گرفتم. این اقدام با دستور آقای رضا ابراهیمی (آن زمان مسئول خمینیشهر) و با همکاری خانوادههای محترم شهدا و آرشیو بنیاد شهید استان انجام شد. در این مسیر از حمایت سردار موسوی (رئیس وقت بنیاد حفظ آثار) و دکتر شاهمرادی (برادر شهید سردار حنیف نبیالله شاهمرادی) نیز برخوردار بودم.
نوید شاهد اصفهان: میتوانید کمی درباره شخصیت و زندگینامه سردار شهید نبیالله شاهمرادی بگویید؟
حیدر رحمانی: شهید نبیالله شاهمرادی در سپاه پاسداران سمت فرماندهی داشت و من خودم مسئول اسلحهخانه سپاه بودم. یک بار بهمناسبت سال نو همراه چند تن از دوستان به منزل ایشان رفتیم؛ ایشان از نظر چهره جدی و از لحاظ بدنی، چابک و فعال بود. در سخن گفتن مختصر و مؤثر بود؛ با کمترین واژهها منظور خود را منتقل میکرد. رسته اصلی خدمتی او در بخش اطلاعات سپاه بود و خدمات زیادی در مناطق کردستان، قهدریجان، اصفهان و... به نظام مقدس جمهوری اسلامی ارائه کرد.
نوید شاهد اصفهان: پیام اصلی این کتاب برای نسل جوان چیست و چگونه میتواند به حفظ و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت کمک کند؟
حیدر رحمانی: پیام کتاب این است که نقش جنگ و ایثار محدود به شهرهای بزرگ نیست؛ تکتک روستاها و شهرها سهم مهم و مؤثری در دفاع مقدس از میهن اسلامی داشتند. خواندن این کتاب به نسل جوان روحیه، قوت قلب و اطمینان میدهد و میتواند راهگشا برای آینده باشد. جوانان، آیندهسازان کشور و انقلاباند و آشنایی با زندگی و روحیه شهدا در شکلگیری هویت و انگیزه ایشان مؤثر است.
نوید شاهد اصفهان: آیا فکر میکنید این کتاب میتواند در ارتقای فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه مؤثر باشد؟ به چه صورت؟
حیدر رحمانی: بله حتماً. اگر حمایتهای لازم از سوی سپاه، بنیاد شهید و بنیاد حفظ آثار فراهم شود، میتوان آثار را در قالبهای متنوع تولید و منتشر کرد. از جمله انیمیشن، فیلم، چاپ مجدد و بهروزرسانی، مصاحبه در پایگاههای بسیج و مساجد. انقلاب یک کتاب یا فیلم نیست؛ یک مکتب است؛ این کتاب نیز صرفاً چند عکس و برگه نیست، بلکه تداوم مکتب انقلاب، شجاعت، ایثار و گذشت است که باید با قوت ادامه یابد.
نوید شاهد اصفهان: تا به حال چه بازخوردهایی از سوی خوانندگان یا خانوادههای شهدا دریافت کردهاید؟
حیدر رحمانی: الحمدلله بازخوردهای دریافتی عموماً بسیار مثبت و دلگرمکننده بوده است. عمده این بازخوردها از سوی خانوادههای بزرگوار شهدا، ایثارگران و عموم مردم فهیمی بوده که دغدغه حفظ و ترویج ارزشهای دفاع مقدس را دارند. در کنار این استقبال گسترده، طبیعی است که در این مسیر سخت با نظرات مخالفی نیز روبرو شویم.
نوید شاهد اصفهان: آیا برنامهریزی برای گردآوری آثار یا کتابهای دیگری در این حوزه دارید؟
حیدر رحمانی: بله؛ در نظر داریم برای هر شهید یک کتاب منتشر کنیم. در زمان جنگ تحمیلی پایگاه بسیجها بسیار فعال بودند و طبق آمار در مقاطعی تا ۱۵۰ نفر از یک پایگاه در جبهه حضور داشتهاند. بهعبارتدیگر، همه مردم در خدمت انقلاب و جنگ بودهاند و این سوابق باید ثبت و منتشر شوند. البته کتاب دوم من با عنوان «مادری از جنس ماه» که روایتگر ایثارگریهای مادران شهید است، چاپ شده و بازخوردهای مثبتی داشت.
نوید شاهد اصفهان: آیا تجربه خاص یا خاطرهای از کار بر روی این کتاب دارید که بخواهید به اشتراک بگذارید؟
حیدر رحمانی: دو نکته در ذهنم مانده: اول اینکه یاد شهدا چیزی نیست که فراموششدنی باشد. دوم اینکه راه شهیدان تابلوی راهنمایی برای همه، بهویژه اقشار ضعیف جامعه است. اگر مردم راه شهدا را فراموش یا ضعیف کنند، ممکن است به سرنوشتهایی گرفتار شویم که پیش از انقلاب وجود داشت. مثل گروههای تکفیری یا خائنین ستمگر. عدالت و آزادی اقشار مختلف جامعه در گرو زنده نگه داشتن یاد شهداست.
انتهای پیام/