زندگینامه شهید «یحیی مخیری»

تشنه لب جام شهادت را نوشید

شهید «یحیی مخیری» پانزدهم مرداد ماه ۱۳۳۱، در شهرستان گرگان به دنیا آمد. پدرش اسماعیل و مادرش ربابه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. دفتردار مدرسه بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم تیر ماه ۱۳۶۰، در مارد آبادان بر اثر اصابت ترکش به چشم و سینه، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده عبداله زادگاهش قرار دارد. پایگاه اطلاع رسانی نوید شاهد گلستان زندگی‌نامه این شهید بزرگوار را منتشر می‌کند.

تشنه لب جام شهادت را نوشید

به گزارش نوید شاهد گلستان، شهید «یحیی مخیری» در سال ۱۳۳۱ در گرگان در خانواده‌ای متعهد و پایبند به اصول مذهبی و ولایت متولد شد. فرزند سوم خانوده بود. شهید انسانی با گذشت و با محبت بود و در میان اهالی و همسایه‌ها بسیار محبوب بود، زیرا عقیده داشت برای اثر گذاری باید رفتاری دوستانه و با محبت داشت. او همیشه به مطالع کتب دینی مشغول بود و کتاب‌های مذهبی متعددی را به دوستان خود هدیه می‌داد، بیشتر اوقات خود را در کتابخانه مسجد نزدیک منزل که خود یکی از بنیانگزاران آن بود، می‌گذراند. پس از پایان دبیرستان و خدمت سربازی در آموزش و پرورش استخدام شد و در روستای اوزینه بعنوان معلم نهضت سواد آموزی بطور رایگان تدریس می‌کرد. 

نماز برای او از اهمیت خاصی برخوردار بود و همه را همیشه به نماز فرا می‌خواند و سفارش می‌کرد که نماز را بجا آورید و ترک نکنید، حتی در فصل زمستان بدلیل کوتاه بودن روز و اینکه صبح تا ظهر در گرگان مشغول کار بود و بعد از ظهر باید برای تدریس به اوزینه می‌رفت از ترس اینکه نمازش قضا نشود در طول مسیرش در خیابان وضو می‌گرفت و در گوشه‌ای از پیاده رو به نماز می‌ایستاد و نمازش را به جا می‌آورد. 
در اوایل انقلاب در تظاهرات و راهپیمایی‌ها شرکت مستمر داشت و در جلسات و سخنرانی‌هایی که در مساجد برگزار می‌شد حضور داشت. بار‌ها با امال رژیم پهلوی در حین تظاهرات درگیر شده بود. شهید ارادت ویژه‌ای به حضرت امام خمینی (ره) و یاران صدیقش، چون دکتر بهشتی و استاد مطهری داشت.
شهید به جمع آوری کتاب‌های این بزرگواران می‌پرداخت و همیشه در حال مطالعه این کتاب‌ها بود که بعد از شهادتش همه کتاب‌ها تقدیم مسجد محله شد. هر گاه خبر شهادت دوستان و آشنایان را می‌شنید بسیار متأثر می‌شد، چرا که شهادت آروزی قلبی او بود و مسائل مادی و دنیایی ارزشی برایش نداشت. 
در اردیبهشت سال ۱۳۶۰ در سن ۲۹ سالگی در حالیکه برای مادرش بسیار سخت بود عازم جبهه شد. او با آگاهی و میل قلبی برای حفظ و حراست از کیان جمهوری اسلامی ایران به فرمان رهبر به جبهه‌های حق علیه باطل رهسپار شد و در جبهه بر اثر ترکش خمپاره در پانزدهم ماه مبارک رمضان ۱۳۶۰ با زبان روزه هنگامی که می‌خواستند او را به بیمارستان آبادان منتقل کنند، همچون سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین (ع) تشنه لب جام شهادت را نوشید. پیکر مطهرش را در نوزدهم ماه مبارک رمضان به گرگان آوردند و در گلزار شهدای امامزاده عبدالله گرگان به خاک سپردند. 
انتهای پیام/

برچسب ها
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده