نسلی که دیگر تکرار نمی‌شوند

به گزارش نوید شاهد ایلام ؛ شهدا نسلی بودند که در پشت خاکریزها، روز و شب نمی‌شناختند. زمان می‌گذرد و همه چیز کهنه می‌شود ولی عجیب این است که شهدا نه کهنه می‌شوند و نه دیگر تکرار می‌شوند و خون سرخشان درهمیشه تاریخ، درهمیشه زمین و زمان جاری است. در ادامه یادداشتی از اعظم عموزاده در رابطه با روز شهید منتشر می‌شود.

شهید، گوهر دریای عشق است. مرواریدی درصدف تاریخ که نامش افتخار وطن است. شهیدان سربدارانی بودند که نام و یادشان تا ابد بر خاک وطن حک شده است. رستم دستان بودند در مقابل دشمنانی که چشم به خاک و ناموس این وطن داشتند. بی ریا، بی توقع، پای در میدانی نهادند که جان شیرین خود را برای میهن از سر مهر و اخلاص نثار نمودند تا که وطن، وطن بماند تا که ایران، برای آیندگان، سربلند بماند.
شهدا، اقیانوسی بودنداز مهر و گذشت، که دنیا برایشان به مانند قفس تنگ بود و بی قرار، برای رسیدن به معبود!
مثل نور ماه، در آسمان تاریک دنیا، نامشان درخشید.

هنوز هم در سکوت شب، در خاکریز‌های جبهه، صدای شهیدان می‌آید که برای جان فشانی و شهادت در راه وطن از هم سبقت می‌گیرند.
شهید نَفَس است برای وطن، وطنی که مردان و زنانش برای دفاع از آن شهادت را برمی گزینند.
شهید هرگز از مرگ نمی‌هراسید و با شجاعت به دل گلوله و آتش می‌رفت. هنوز می‌شود صدای شهیدان را در کنار «اروند» دربلندی‌های «قلاویزان» شنید که با همرزمان خویش، وداع می‌کنند. چه وداع‌های باشکوهی! چه لحظه‌های آسمانی که وقت رفتن به عملیات آفریدند. یادشان به خیر!
ازشهدا گفتن سخت است.

 وصفشان به قلم نمی‌آید. دیگر تکرار نمی شوند. واژ‌ها درمقابل از خودگذشتگی آن خوبان، کم می‌آورند؛ و کلام آخر با شعری اززنده یاد قیصر امین پور، که چقدر زیباگفت:
شهیدان رابه نوری ناب، شوییم
درون چشمه‌ی مهتاب، شویم
شهیدان همچو آب چشمه، پاکند
شگفتا آب را با آب شوییم؟...

خادم الشهدا دکتر اعظم عموزاده، فرزند جانباز