تنها آرزوی من در جبهه شهادت است
به گزارش نوید شاهد، شهید «مسلم تمری» فرزند «عیسی»، 29 شهریورماه 1339 در گلدشت به دنیا آمد. شهید تمری، 19 خردادماه 1361 در عملیات بیت‌المقدس به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌های از وصیت‌نامه این شهید والامقام را در ادامه می‌خوانیم.
خدمت خانواده عزيز و محترمم (پدر ومادر و خواهرها و برادران) سلام عرض می‌كنم و اميدوارم كه در زير سايه امام(ره)كه از بركات خداوندی بر خوردار است، در گذران زندگی راضی و خشنود باشيد و ناهمواری‌های زندگی را به باد نسيان بسپاريد.
باری ای خانواده محترم! تنها هدف من از ماندن در جبهه يک آرزو است و اينكه من اين جنگ را يک نعمت الهی به قول امام(ره) می‌دانم و بايد مانند ديگر سربازان به خون خفته امام زمان(عج‌الله) از اين نعمت بهره و سهمی داشته باشم. اميدوارم كه اين لياقت در من باشد كه از اين نعمت سهم داشته باشم و سهم من از اين نعمت بازگشتن است، پيوستن به ملكوت اعلی است، پيوستن به جمع فرزندان به خون خفته امام زمان(عجل‌الله) است.
خانواده عزيزم! اين سفر را به ديدار روی عزيزتان ترجيح می‌دهم، البته اميدوارم كه فكر نكنيد كه من به شما و مخصوصا مادرم علاقه ندارم، نه! مگر میشود انسان بالغ باشد و يک سال شب نخوابی‌‌های مادران را فراموش كند، من هيچ وقت زحمات شما رافراموش نمی‌كنم، ولی، ای خانواده عزيزم! خدا را شاهد می‌گيرم كه عظمت زحمات شما در راه بزرگ كردن ما هم‌رديف عظمت شهادت است، اما مرا ببخشيد كه فيض شهادت را برگزيده‌ام.
ای عزيزان! همان‌طور كه امام كبيرمان فرموده ما ديگر به شما تعلق نداريم، بلكه ما به اسلام تعلق داريم و شما نيز مرا حلال‌كنيد، همان‌طور كه امام ما را حلال كرد.
ای عزيزان من! در نظر شما آن زمان مردم كه لباس رزم سپاه را به تن كردم، که آن لباس نبود و كفن بود، كفن حقانيت و شرف، جامعه آخرت، اثبات حقانيت امام خمينی(ره)، به ثمر رسيدن خون جوانان وطن، اثبات حقانبت اسلام، پرچم سرخ اسلام بود كه جامه تن ما شد.
طاغوت شكلی بود كه طاغوتيان را به تشنج وا داشت، درفش كاوه آهنگر بود كه جامه تن ما شد، درفش فتح خيبر، پرچم سرخ لااله الا الله، (نه) تاريخی امام(ره) به تمام طاغوتيان زمان بود كه تن‌پوش ما شد، لباس تقوی پيشگان بود و خدا ما را درحفظ و پاسداری از اين جامه ياری كند.
ای عزيزان! من فقط فدايی امام(ره) و سرباز امام زمان(عج‌الله) هستم و دشمن همه ضد اماميان و اسلام.
آقام و مادرم! من تنها با شما نيستم، بلكه با تمام آن پدران و مادرانی هستم كه عزيزان خود را به كربلاهای زمان می‌فرستند. مادرهايی كه جگر گوشه‌های خود را به صحرای محشر می‌فرستند، مادرهايی كه ابراهيم‌گونه عمل می‌‌كنند، مادرهايی كه وقتی تحفه خود را به پيشگاه خداوند می‌فرستند ديگر انتظار بازگشت آن را ندارند؛ پس ای عزيزان شما نيز اين‌گونه عمل كنيد و مرا در اين راه حلال كنيد و باز نگشتنم از اين جنگ را باعث سربلندی و افتخار خود و ديگر اعضای خانواده بدانيد، همان‌طور كه ديگر مادرها اين كار را كردند. اگر خواستيد پشت سر من اشكی بريزيد، در دل بريزيد و اجر خود را سبک نكنيد. شما بعد از من و ماها در فكر قلب امام(ره) باشيد و بدانيد كه اگر شما اشک بريزيد، اين قلب شكسته‌تر میشود. نكند كه دعا برای امام(ره) را فراموش كنيد، حتی در كوچک‌ترين فرصت دعاگوی امام(ره) را فراموش نكنيد.
ای مادر! كاش می‌توانستم تمام زحمات شما را جبران كنم و می‌دانم كه اگر شب و روز در خدمت شما بودم، باز نمی‌توانستم جبران قسمتی از زحمات شما را بكنم.
در آخر از همه شما حلاليت می‌طلبم. خدا نگهدار همه شما.
«در اهتزاز باد پرچم مقدس و خونين اسلام»
«درود بر ياور مستضعفان جهان و بنيان گذار جمهوری اسلامی، روح الله الموسوی الخمينی»
«نابود باد همه گروهک‌های كافر و طرفدار آمريكا، علی‌الخصوص منافقين»
«به اميد نابودی همه زورگويان و كافران و مستكبران و دشمنان حقوق بشر جهان»
«پيروزباد مستضعفان جهان بر مستكبران و زورمندان جهان»
مسلم تمری 21/12/1359
