نگاهی به زندگی شهید سیدمحمود رضوی كوشكویی
نوید شاهد: سیدمحمود رضوی كوشكویی، فرزند سیدمصطفی و ربابه حسینی حسین‌آبادی، در دهم بهمن ماه سال 1342 در یزد به دنیا آمد.
دومین فرزند خانواده بود. پدرش از طریق بنایی نیاز خانواده را برطرف می‌ساخت. در پنج سالگی، حدود چهار ماه در مكتب خانه درس خواند. كودكی فعال و پرجنب و جوش و علاقه شدیدی به مدرسه داشت. تحصیلات ابتدایی را در سال‌های 1348 تا 1352 در مدرسه كوچك‌زاده با موفقیت گذراند.
از همان كودكی در ماه‌های محرم جزء هیئت‌های سینه زنی بود. مقطع راهنمایی را در سال‌های 1352 تا 1355 در مدرسه جیحون و تحصیلات متوسطه را در سال‌های 1355 تا 1361 در دبیرستان آزادی سپری كرد. در اوقات فراغت و تابستان‌ها پدر را در امر بنایی یاری می‌نمود. و به ورزش رزمی می‌پرداخت.
كتاب‌های مذهبی از جمله، نهج‌البلاغه، كتب استاد شهید آیت‌الله مطهری، دكتر شریعتی و كتاب های امام خمینی(ره) را مطالعه می‌كرد.
با شروع انقلاب جزء اولین گروهی بود كه در تظاهرات و راهپیمایی‌ها شركت داشت. مسجد می‌رفت و جلسات قرآن را برگزار می‌كرد.
پس از اخذ دیپلم در بسیج ثبت‌نام نمود. با تشكیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وارد سپاه شد و مدت پنج سال خدمت صادقانه داشت.
دوره سربازی را در سپاه گذراند. از طریق تیپ الغدیر برای حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی و با هدف پیروی از ولایت فقیه و لبیك به فرمان رهبر به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام گردید و به مدت 36 ماه در آن‌جا فعالیت داشت.
بی‌بی فاطمه رضوی، خواهرش، می‌گوید: «همیشه توصیه می‌كرد حجابمان كامل باشد و برای دیگران الگو باشیم و می‌گفت: من راضی نیستم اگر شما چادر را زمین بگذارید، چادر كاملترین حجاب است. »
در بیست و یک سالگی با خانم طاهره رضوانیان ازدواج نمود و زندگی مشترك آن‌ها سه سال و نیم بیشتر طول نكشید. از آن بزرگوار دو پسر به نام‌های سیدمصطفی و سید مرتضی به یادگار مانده است.
طاهره رضوانیان، همسرش، می‌گوید: «همیشه می‌گفت: من می‌خواهم كه تو صبر زینبی را پیشه خودت سازی و مانند حضرت زینب(س) صبر داشته باشی. » در جبهه فرمانده گردان رسول‌الله(ص) بود. در بسیاری از عملیات‌ها شركت كرد و یك بار از ناحیه كتف و بازو مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان و بهبودی نسبی دوباره به جبهه بازگشت. نماز شبش ترك نمی‌شد و سعی می‌كرد نماز‌های یومیه خود را با جماعت بخواند. در مراسم و جلسات مذهبی و نماز جمعه شركت می‌نمود.
بزرگترین آرزویش پیروزی نظام جمهوری در جنگ علیه استكبار و موفقیت اسلام و شهادت بود.
سرانجام در دهم فروردین ماه سال 1367 در عملیات بیت‌المقدس چهار در محل شاخ شمیران مفقودالاثر گردید و جسد وی طی تفحص در تاریخ پانزدهم آذرماه 1370 پیدا شد. شهید سیدمحمود رضوی كوشكویی در وصیت‌نامه خود چنین نوشته است: «به نام الله بیدار كننده دل‌ها و با نام او كه نور حقیقت را در جانمان تاباند و ما را هدایت كرد تا بتوانیم اسلام اصیل را بشناسیم.
از خداوند می‌خواهم كه رحمت خود را به شهیدان افزون نماید و ما را مشمول كرامت خود گرداند و عمر امام عزیزمان را به بلندای آفتاب طولانی گرداند. به امید این كه رزمندگان اسلام راه زیارت كربلای مقدس و قبر متبرك امام حسین را باز كنند و آرزومندان را به آرزوی دیرینه خود برسانند. »
پیكر پاكش پس از تشییع در محل خلدبرین شهرستان یزد به خاك سپرده شد.
