وصیت نامه شهید «سیدمهدی حیاتی رکنی» / بینش ها باید امام گونه باشد
وصیتنامه شهید «سیدمهدی حیاتی رکنی»
بسم الله الرحمن الرحیم
-1 اقرارنامه
بنا بر اینکه نوشتن وصیت نامه در مورد دیون امری واجب است، پس قبل از اینکه این نفس حیات قطع شود و تلقیناتم را هنگام دخول در قبر از من بپرسید و من با سکوت محض جوابتان دهم، از هم اکنون که در قید حیاتم اقرار می دارم که:
- « الله ربی » خدا پروردگارم است،
- و «محمد)ص( نبیّی » و محمد)ص( پیامبرم می باشد،
- « والاسلام دینی و القرآن کتابی و الکعبه قبلتی و و... و اشهد ان لا الله الا الله وحده لا شریک له و ان محمدا)ص( عبده و رسوله و سید النبیین و ان علیاً امیرالمؤمنین و سید الوصیین و امام افترض الله طاعته علی العالمین وان الحسن و الحسین و علی ابن الحسین و محمدبن علی و جعفر بن محمد و موسی ابن جعفر و علی بن موسی و محمدبن علی و الحسن بن علی و القائم الحجه المهدی)عج)(ائمّتی( »و شهادت می دهم که محمد و آ نچه آورده است، حق و مرگ حق است و سؤال نکیر و منکر حق است و رستاخیز حق است و نشور حق است و صراط حق است و میزان حق است و تطایرکتب حق است و بهشت حق و جهنم حق است و ساعتیکه از قبرها محشور می شویم حق است...
-2 توصیه ها
مایل هستم لباس بسیجی یا پیشانی بند، چیزی یا اثری از آثار شجاعت این چنین خانواده هایی و چنین رزمندگانی در خانه هایشان موجود باشد، تا همیشه اهل خانه بدانند که در محضر خدا هستند، و در محضر پیامبر و ائمه معصومین)ع(، و در محضر شهدای راه حق می باشند تا با نظارة آنها از انجام دادن خلاف فرمان الهی شرم کنند، و دیگران هم بدانندکه: در زمان ما صدر اسلام دیگری پیدا شده، و امام حسین)ع( این شهید مظلوم کربلا که زمانی بی‌یاور بود، اکنون یاور دارد،
و این آثار، آثار این چنین افرادی است و یادآور آنچنان حماسه هایی. در مورد مراسم بزرگداشت و در همه امور، خیلی اصرار دارم که:
همیشه به اهداف توجه شود.
به هر چیز می نگریم، اصل آن را و هدف از آن را ببینیم.
هر چیز را همان طور که هست ببینیم، نه آن طور که خود می خواهیم.
اما در مورد مراسم بزرگداشت:
- جدا از مسألة فاتحه خوانی، در تجلیل از افراد غلو نشود، که هیچ تاثیری بر مقام اخروی او ندارد، و کوتاهی نشود، که پیام خون شهید اگر نباشد، خون شهید اثر خودش را نمی گذارد. حد اعتدال رعایت شود و افراد دیگر باید راه شهید را ادامه دهند؛ و این، با شعار دادن درست نمی شود.
ببینید خصوصیاتش چه بوده و چه هدفی رادر زندگی دنبال می کرده و در سخنانش روی چه چیزی تأکید می کرد. اعمالش چگونه بود و پیرو چه کسی بود. ولایت حسین)ع( را پذیرفته بود یا یزید را؟ چرا؟
...از همگی طلب عفو و بخشش دارم.
در مورد حق الناس که خود موقفی وحشتناک است، اگر از کسی طلب دارم
بر او می بخشم و چنانچه به کسی بدهکارم، از هر لحاظ چه مادی و معنوی بر من
ببخشد و انشاءالله مقبول درگاه خدای منان افتد و در آخرت عوض دهد.
توصیه هایی به خانواده عزیز
كلُّ نفَسْ ذائقِةَ المْوَ ت
هر کسی مزه مرگ را خواهد چشید.
مادر و پدر عزیز دردمندم!
قبل از فراق مصطفی حرف هایی برای گفتن داشتم؛ اما اکنون با شما سخن گفتن واقعاً مشکل است.
قبلاً می دانستم فراق فرزند مشکل است. اما از دست دادن یکی از بهترین اعضای خانواده شمه ای از واقعیت یک علم خام را برایم ملموس گردانید.
خالق دردها، خالق داروها نیز هست و همان رب رحیم ودود، وسایل آرامش خاطر افرادی چون ما افراد ضعیف و عجول را فراهم ساخته است و من می دانم که شما خیلی قوی تر از آن هستیدکه بخواهید این تذکرات مرا وسیلة آرامش و تسکین خود قرار دهید. با وجود این، ذکر تذکراتی مختصر را در اینجا بی فایده نمی دانم:
- اول آن که طبق آیة مذکور این مطلب خود به خود واضح استکه مرگ کی سنت الهی است و سنن الهی هم لایتغیر و لایتبدل هستند و جای چون و چرا هم ندارند. چنا نچه حیات ما به دست او بود و رشد و نمو ما نیز به دست او بود، مرگ ما هم به دست اوست و ما همه مملوک او هستیم. چیزی از خود نداشته ایم که ادعای مطالبه داشته باشیم. اگر اماناتی به طور موقت داده اند، طبعاً باز پس می گیرند، نباید اظهار شکوه و ناراحتی کنیم که چرا دادی و چرا گرفتی؟
و مرگ هم سراغ همه می آید، منتها ما باید سعی کنیم این مرگ را به گونه ای آبرومندانه باشد. از خدا بخواهیم شهادت فی سبیل الله را، و شهادت عزّتمندانه را و عاقبت بخیری در راهش را، و آمرزش قبل از موت، و راحت بعد از موت و آسانی در حساب را.
آری، اینها فوز است و ارزش دارد.
- دیگر اینکه:
انسان در هر مقامی باشد، در هر درجه ای باشد و در مسائل مادی، به درجات پایین تر نگاه کند نه به درجات بالاتر.
بنابراین توصیه ام این است که:
به پدر و مادران شهیدان نگاه کنید و به آنها که بیش از یک و دو شهید داده اند، افتخار کنید که سرانجام شما هم در این انقلاب عظیم الهی سهمی داشته اید و خدای نکرده اظهار ناراحتی از انقلاب نکنید،که نمی کنید.
بینش ها باید بینش الهی باشد. بینش بايد امام گونه باشد.
امام می فرماید:
- از خدا بخواهید که شما را توفیق بدهد، توفیق شهادت بدهد، توفیق عزت بدهد، شهادت عزت شماست. منطق، منطق صدر اسلام است که اگر بکشیم، بهشت می رویم، و اگر کشته بشویم، بهشت می رویم. این منطق شکست ندارد.
خلاصه مادر و پدر عزیز!
دل قوی داریدکه اگر توفیق شهادتی افتم، در بهشت از شما استقبال خواهم کرد و جای هیچ حزن و اندوهی نیست،که خداوند در وعده اش هیچ تخلف نمی کند امیدوارم خداوند تعالی هما نطور که در دنیا بندة مسلمان خدا بودیم در آخرت هم ما را متنعم به نعمات بهشتی موعودش بفرماید و آنچنان او در نظرها بزرگ باشد که هر چه غیر اوست، کوچک نمایان شوند؛ که واقعاً کوچکند و بلکه هیچ اند و اوست که همه است.
خدایا، بارالها، معبودا!
قلوب و بازوان رزمندگان اسلام را قوی فرما و ملت را صبور دار، و پیروزی و فرج بعد از سختی را قریب فرمای، و دشمنان اسلام را خوار و زبون دار، و امام مهدی)عج( را به فریادمان برسان.
خدایا!
پدر و مادرمان، ما را به تو سپرده اند و تو این چنین سرنوشتی را بر ما مقدر ساختی و اکنون ما آنها را به تو می سپاریم و سرنوشت خیر و مبارکی را بر آنها مقدر فرمای، به گونه ای که همدیگر را کنار حوض کوثر در نزد رسول الله)ص( و فاطمه)س( ملاقات کنیم و با اجداد طاهرمان محشور گردیم؛ ا نشاءالله تعالی.
-4 وداع
ياد وداع امام حسین)ع( با یاران و فرزندش علی اکبر که تسکین دهندة همه داغداران ا ست!ا ماا ین بندة حقیر درایام حیات خود با برادران زیادی برخورد داشته ام که طبیعتاً امکان خطاهایی می رود، بدین وسیله از همه و همه معذرت خواهی و طلب بخشش می کنم.
توصیه ام به همه:
- ایمان و توکل به خدا، حفظ وحدت و پیروی محض از مقام ولایت فقیه است و
صبر در جهاد که از خود جهاد بسی مشکل تر است.
توصیه به عاشقان سلوک الهی سه کلمه است:
- تقوا، مراقبه، اخلاص؛
و از همه مهم تر پیروی محض از ولایت فقیه است،
او را تنها نگذارید و نیز از او جلوتر نروید که هلاکت است، و از او عقب نمانید که گمراهی است.
از همه التماس دعا دارم و عاقبت به خیری را برای همه طلب می کنم.
سیدمهدی حیاتی رکنی
جزیره مجنون 1364 / 1/ 11 یا 1365 / 6/ 14
منبع: نغمه های سرخ/ نشر شاهد/ یادمان شهدای دانشگاه امام صادق (ع)/ 1392
