او به ملاقات امام حسین (ع) شتافت

از فرماندهان نیروهای مدافع حرم بود. از او درباره ی وهابیون و سلفی های سوال کردم. او اطلاعات خوبی به من داد و گفت: معمولا آن ها عملیات های انتحاری خودشان را اول صبح انجام می دهند! آنها بر این باورند که اگر در اول صبح کشته شوند، ظهر را در بهشت با رسول الله (ص) اطعام می کنند!!

درباره ی جهالت سلفی ها و تکفیری ها باید بگویم که کارت شناسایی اعضای جبهه النصره چیزی شبیه به گذرنامه است و اسمش را گذاشته اند: «جواز سفر الجنه» یعنی «گذرنامه ی بهشت» صفحه ی اول اسم و لقب آن شخص قرار دارد و سایر صفحات هم مانند شناسنامه های قدیمی که برای هر انتخابات مهری بر روی آن می خورد می باشد. برای هر عملیات یک مهر در آن صفحه شناسنامه می خورد، به این صورت که هر کسی را بکشد یک مهر جدید در «جواز سفر الجنه» می خورد که حدود هفتاد جای مهر دارد!! آنها بر این باور هستند که هر مهری که در این گذرنامه ها می خورد یک طبقه در بهشت بالا می روند.

ایشان ادامه داد: آنها در تاریکی شب بلند بلند ذکر می گفتند. در شبی که ما قرار بود عملیاتی انجام دهیم آنها احساس ترس کرده و شروع به رجز خوانی کردند و می گفتند: «الله اکبر، لبیک یا رسول الله، لبیک یا یزید، لبیک یا معاویه...»

اما یکی از مدافعان حرم اهل بیت (ع) و از فرماندهان یگان فاطمیون که در تیر ماه 1394 در جریان درگیری با نیروهای داعش در سوریه به شهادت رسید «سیدمجتبی حسینی» است.

ابوعلی از دوستانش این گونه روایت می کند. شب عملیات برای سلامتی بچه ها اسپند دود می کرد؛ همان شبی که حنابندان داشتیم. سید مجتبی آتش اسپند را بالای سر تک تک بچه ها گرداند و با دود اسپند قربان صدقه ی بچه ها می رفت. اما ای کاش یک نفر هم بود اسپیند را دور سرسیدمجتبی می چرخاند!

یکی دیگر از دوستان این شهید بزرگوار در رابطه با نحوه ی شهادت وی می گوید: مسیر برگشت بچه ها، تقریبا بسته شده بود؛ با پی ام پی (نفربر) خودمون را به نزدیک روستای الخوابی رساندیم. تقریبا منطقه سقوط کرده بود؛ دشمن با گلوله از ما استقبال می کرد؛ باتری بی سیم سید مجتبی تقریبا تمام شده بود!

مجتبی؛ مجتبی؛ ابوعلی!! مجتبی جان خودتون را به منبع آب برسونید ما آنجا با پی ام پی (نفربر) منتظرتون هستیم. صدای خش خش بی سیم بی رمقش آخرین جملات سید مجتبی را به سختی به ما رساند.

هنوز آخرین کلماتش که از گلوی تشنه اش می آمد تو گوشم می پیچد: حاجی ما محاصره شدیم ... از بیست تا پرستو فقط سه تامونن سرپا هستیم. و دیگر هیچ.... مجتبی؛ مجتبی؛ ابوعلی... مجتبی؛ مجتبی؛ ابوعلی ....

سید مجتبی اگر صدای من را می شنوی شاسی بی سیم را فشار بده!

مجتبی؛ مجتبی؛ ابوعلی... مجتبی جان می دونم باتری بی سیمت شارژ نداره!

اگر صدای من را می شنوی شاسی بی سیم را فشار بده!

سیدمجتبی جان تو رو خدا شاسی را فشار بده...

از بالا دیدیم که تکفیری ها سیدمجتبی را دوره کردن؛

رسیدن به او؛ دیگه داشت اسیر می شد؛ و ما با حسرت او را نگاه می کردیم.

وقتی خوب دشمن دورش جمع شد، درست همان لحظه ای که دشمن از به دام افتادن یکی از شیرمردان فاطمی خوشحال بودند؛ اتفاق عجیبی افتاد.

چیزی نمانده بود که به او برسند و سید داشت اسیر می شد. وقتی خوب دشمن او را دوره کرد، سید مجتبی ضامن نارنجک را کشید.

برای لحظه ای تکه های گوشت بود که از آسمان مثل باران به زمین می ریخت. سید با عملیات استشهادی خودش چندین تکفیری داعش را به هلاکت رساند.

و مثل سید مجتبی کم نیستند. کسانی که روحیه ی عملیات شهادت طلبانه را از حسین فهمیده آموختند. شاید به همین دلیل است که فرماندهان ارتش سوریه وقتی می خواهند برای عملیات اعزام شوند، تقاضا می کنند که با نیروهای فاطمیون همراه باشند.

اصلا روحیات بچه های فاطمیون را باید با بسیجیان خودمان در شب عملیات مقایسه کنیم. یادم هست یکی از دوستان یواشکی آمده بود سوریه! او مدافع حرم بود اما به خانواده گفته بود در عسلویه کار می کنم تا نگران نشوند!

چند روز قبل از عملیات زنگ زده بود به خانه، مادرش با نگرانی پرسیده بود کجایی تو؟

گفته بود جنوب دارم کار می کنم، چطور مگه؟

مادرش گفته بود تو جنوب نیستی! من دیشب خواب دیدم روی یک تپه امام حسین (ع) ایستاده بود و شما را صدا می زند که بیایید. من تو را بین آنها دیدم که امام صدایت می کرد.

و این جوان در همان عملیات به ملاقات امام حسین (ع) رسید.

منبع: مدافعان حرم/1395/ زندگینامه و خاطرات چهل شهید مدافع حرم حضرت زینب علیه السلام به همراه زندگینامه، کرامات و عنایات حضرت زینب علیه السلام / گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی