شهید طهرانی مقدم به روایت همرزمان
شهید طهرانی مقدم از نگاه سردار غلامعلی رشید
آن روزها مسئول تطبیق آتش تیپ کربلا بود و با همین عنوان نامه را نوشت و امضاء کرد؛ سی سال قبل، به تاریخ 21آذر 1360 نامه را آورد و در سنگر فرماندهی و قرارگاه هدایت عملیات طریق القدس در روستای بردیه در غربت سوسنگرد به من داد.
نامه اش استحکام دارد و خطری را گوشزد می کند و می خواهد متاثر از این نگرانی، اقدامی انجام دهد و فکری به ذهنش رسیده است. بعدها بارها وقتی همدیگر را می دیدیم این خاطره را نقل می کرد و رو می کرد به دوستان و برادرن سپاهی و می گفت: «آقا رشید نامه ام را که تحویل گرفت و خواند، برگشت گفت: حسن آقا! برو دنبال توپخانه!... و وقتی من گفتم: آقا رشید چی؟ با خنده ملیحی گفت: حسن آقا، خمپاره ها را رها کن برو دنبال توپخانه – ما نیازمند واحدهای پرقدرت آتش هستیم.»
و حسن این جوان 21 سال آن روز، مثل ژنرالی پخته و با اراده رفت دنبال سازماندهی توپخانه و سپاه فقط پنج ماه بعد صاحب توپخانه شده بود و شهید حسن مقدم با تیمش (شهید حسن شفیع زاده و ...) اولین آتش بارهای توپخانه را در عملیات بیت المقدس سازماندهی کردند.
سردار سرلشکر مصطفی ایزدی ،همرزم
شهید عزیزمان طهرانی مقدم انسانی چندبعدی بودند. ما آدم های خوب بسیارداریم که شاید اکثراً تک بعدی هستند. انسان چند بعدی مثل شهید طهرانی مقدم که در همه بخش ها متمایزتر از دیگران باشند کمتر دیده می شود.
سردار امیرعلی حاجی زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
شهید حاج حسن طهرانی مقدم به کارش فوق العاده اهمیت می داد. انرژی فعالیت این شهید عزیز از سال های اول تا زمان شهادتش یکسال بود، که صد البته در بعضی مواقع نیز افزایش می یافت.
دکتر محمد جعفری، رئیس دفتر رئیس مجلس شورای اسلامی
مسیری که شهید حسن طهرانی مقدم در زندگی شخصی رفت، با مسیری که به اتفاق جمع رفت هر دو مسیرهای ممتاز و قابل توجهی است که می تواند برای خیلی ها الگو باشد و مورد توجه قرار گیرد.
ایشان در زندگی شخصی راهی را که انتخاب کرد این بود: هم درس خواند و هم ورزش کرد و هم خیلی زندگی شاد و پرنشاطی داشت، مسافرت زیاد، کوهنوردی... خلاصه، خیلی سرزنده بود. یادم است هیچ گاه افسرده و گوشه گیر نبود.
هیچ وقت نمی دیدید غمناک و محزون باشد. در امر آغوش گرفتن و معانقه کردن با دوستان و آشنایان بسیار صمیمی و گرم بود. زمانی که دست به صورت ما می کشید، به آدم انرژی می داد. شخصی بسیار عابد و اهل عبادت بود و هیچ زمانی وقتش را بیهوده تلف نمی کرد.
حجت الاسلام و المسلمین ایوب حسن زاده، مسئول نمایندگی ولی فقیه در نیروی هوا فضا سپاه
افرادی هم باید امروز به شهادت می رسیدند تا این که این رابطه ما بین ما و مکتب شهادت جاودانه بماند فلذا از همان اول مشیت خدا این بود که امثال صیاد شیرازی ها و حسن طهرانی مقدم ها و احمد کاظمی ها و یارانشان باید امروز به شهادت می رسیدند.
امثال سردار گرامی شهید حاج حسن طهرانی مقدم کاملاً محقق ساختند بطلان این باورهای غلط را که از قدیم برخی در دنیا ساخته بودند: اینکه مثلاً محال است آشتی داده بشود ما بین نظامیان و اخلاقیات؛
شهید طهرانی مقدم تواضعش، عبادت هایش، مهروری هایش، شب زنده داری هایش عاملی شده بود که وقتی انسان ها به این مرد بزرگ و ملکوتی نگاه می کردند همه جانبه از مکتب و مشربش الهام گرفتند.
سردار علی شمشیری ؛مشاور وزیر دفاع
اول اینکه نگاه ایشان یک نگاه تکلیفی به وظیفه بود. ثانیا این نگاه تکلیفی یک نگاه علمی بسیار دقیق از جهتی و نگاهی به واقعیت های زمانه و مسائل میدانی و موانع و مشکلات بود. ثالثا ایشان توکل عجیبی به خدا داشت.
اگر بر فرض سردار طهرانی مقدم در زمینه ورزشی ورود پیدا می کرد هم هیچ نقصی در انجام وظیفه ایشان به شمار نمی آمد ولی انسان های همه بعدی و همه جانبه فقط به یک زمینه ورود نمی کنند و به نوبه خود همه ابعاد مورد نیاز جامعه را مورد توجه می دهند.
کوهنوردی از آن برنامه هایی بود که در سپاه باهمت بالای شهید طهرانی مقدم به راه افتاد و به قول معروف- تقریبا- همه را سر خطر کرد. یعنی طوری شد که ما برنامه 5هزار نفری قله دماوند را تنظیم کردیم.
سردار احمد حق طلب دوست و همرزم قدیمی شهید
در نظر بگیرید که شهید حاج حسن طهرانی مقدم، آن زمان در آن شرایط سخت؛ هم در دو محور دین داری و فرائض دینی و هم در بصیرت نسبت به زمانه خودش و لزوم مبارزه با حکومت ستمشاهی موفق بود.
شهید حسن طهرانی مقدم اگر می خواست، همان موقع در اوایل جنگ می توانست مسئولیت های دیگر و بالاتری بگیرد ولی وقتی «تکلیفی» نگاه کرد، احساس کرد که همان کار خمپاره و بعد موشک لازم است.
اواییل 1360 آمد آبادان، کار را با یک قبضه خمپاره انداز شروع و در حصر آبادان ایفای نقش کرد. آن جا با ادوات به شدت آمده از دشمن و کمک هایی که توانستند از ارتش بگیرند و امکاناتی که در کشور بود، برای عملیات طریق القدس «ادوات سپاه» را راه اندازی کردند.
یکی از کارهای ظریف شهید با تجهیزاتی که از عراقی ها گرفته شده بود، این بود که می دانست این تجهیزات نیاز به تخصص دارد. دبستانی در اهواز بود و به دلیل اینکه مردم، شهر را ترک کرده بودند تعطیل شده بود. شهید از آن فضا به عنوان مقر اولیه توپخانه سپاه استفاده کرد.
من فکر نمی کنم کسی بوده باشد که با اولین برخورد با حاج حسن آقا شیفته مرام و معرفت اخلاق ایشان نشود. یعنی نوع برخوردش چنان صمیمانه و دوستانه بود که همه را جذب می کرد. همه بچه ها و آنهایی که ارتباط صمیمی با شهید داشتند. می دانند که به هر حال تمام آن فعالیت های کاری در یک فضای صمیمی انجام می شد و نوع رفتار ایشان و تواضع و فروتنی حسن آقا همه را جذب می کرد و به همدیگر نزدیک می ساخت.
سردار محمدرضانامی، از همرزمان شهید
سردار مقدم با همان درس هایی که از حضرت امام و اندیشه ایشان گرفته بودند وارد عرصه شدند و بعد هم با ارادت شهید عزیزمان را در دیدارهایی که با مقام معظم رهبری داشتند با آن کلام صادقانه و خیلی صمیمی که با معظم له صحبت می کرد می دیدیم.
زیارت سیمای معنوی آقای طهرانی مقدم که اولین بار بود من ایشان را می دیدم واقعا برایم خیلی جالب بود؛ با آن انگیزه بالا، با آن نشاط و شادابی و با یک حالت پیگیری خیلی جدی تاکید داشت که حتما توسط همین بچه های یگان رزم، بچه ها بیایند این سازمان درست تشکیل شود.
انتهای پیام/ز
