نگاه زيباي " ابوذر زمان"

نوید شاهد:  مردي كه در قاب نگاه امام راحل، "ابوذر زمان" لقب گرفت، تنها مرد فرياد بر عليه جهان كفر، مرد پايداري در سياه چاله و شكنجه گاه هاي عصر ستم شاهي و مرد محراب و خطبه و جمعه نبود. مردي بود كه با "قرآن" و "نهج البلاغه" زيست و هرگز قرآن را بي سنت و پيامبر - صلي الله عليه و آله- را بي علي -عليه السلام- به تفسير ننشست؛ نگاه زيباي "ابوذر زمان" به مولاي متقيان علي -عليه السلام- آن هم با نثري زيبا در حدود نزديك به نيم قرن پيش، هر دوست دار اهل بيت - عليهم السلام- و آشناي با نثر و نظم را وادار به كرنش در مقابل كسي مي كند كه شيفتگي و فرمان برداري وي از مقام "ولايت" در حساس ترين مقطع تاريخ انقلاب از او چهره اي ماندگار، متواضع و ولايت مدار به جاي نهاد. علي - عليه السلام- در قلم و نگاه آيت الله سيد محمود طالقاني در مقدمه كتاب "امام علي- عليه السلام-" نوشته "عبدالفتاح عبدالمقصود" چنين است:
تاريخ اين شخصيت عظيم تاريخي، اين مظهر كامل كمال انساني، اين قدرت بي مانند حق خواهي، اين اعجوبه خلقت، اين نغمه فطرت، اين مغز نافذ، اين وجدان قاهر، اين روح توانا، اين بيان رسا و اين دست مشكل گشا شنيدني و خواندني است؛ گرچه هزار بار شنيده و خوانده باشي!
اگر مغزي متفكر و انديشمند داري، فاصله هاي زماني را از ميان بردار و خود را پاي كرسي درسش رسان تا تو را بوسيله كلمات موزون و پرمغزش از محيط محدود افكار فلاسفه جهان بيرون برد و با روح بلند پروازش، به مبادي خلقت و نهايات آن رساند و اسباب مادي و علل فاعلي جهان وسيع و اتقان صنع و عوالم پشت پرده حس و حقيقت دنيا و آخرت، عمل را با نتيجه و نهايت سير انسان، به تو بنماياند.
اگر در انديشه تربيت نفس و تنظيم اخلاق و جوياي راه سلوك و حقيقت تقوايي، بايد در مكتب جامع عرفان و تربيت او وارد شوي تا با همه قدرت و حكومت گسترده اش، كفش وصله دار و جامه كرباسين و نان جوين و هم نشيني و انس با فقير و مسكين او را بنگري و نيمه شب او را در نظر آري! آن گاه كه همه در خوابند و تنها چشمان ستارگان و علي بيدار است كه در ميان نخلستان يا مسجد كوفه دستش را به سوي آسمان برداشته، بدنش مي لرزد و اشكش پي در پي مي يزد و از روز واپسين و مسئوليت سنگين خود نگران است!
اگر وجداني بيدار و زنده داري و مي خواهي با عواطف رقيق محروم ها و دردمندان و شكست خوردگان در اجتماع ظالم پرور دم ساز شوي، ناله و دود آه را از زبان و قلب علي بنگر! اگر در انديشه چاره هستي، دست دستگيري را همچون او از آستين بيرون آر!
اگر جزء دسته ستمگران نيستي و جوياي عدالت اجتماعي مي باشي و بي پايه بودن مسلك هاي بشري را فهميده اي و از شنيدن وعده هاي دروغ و فريبنده سران و مدعيان اصلاح خسته اي، حكومت پنج ساله علي را در مقابل چشم قرار ده و وظايف والي و طبقات اجتماع را از زبان حق گوي او بشنو و دستور او را به كار بند و افراد را براي درك وعمل بدان آماده و مستعد ساز! علي گرچه با طوفان ه ي مخالف مواجه شد و شكست خورد ـ براي آن كه آن مردم مستعد نبودند ـ ولي روي سازش با ستم و ناروا و امتيازجويي نشان نداند و به اندازه سر سوزني عقربه حق نمايش، از حق منحرف نگرديد، تا هدف و نقشه حكومت الهي و عدل او باقي ماند.
زان به ظاهر كوشد اندر جاه و حكم
تا اميران را نمايد راه حكم
تا بيارايد به هر تن جامه اي
تا نويسد او به هر كس نامه اي
تا اميري را دهد جان دگر
تا دهد نخل خلافت را ثمر
اگر مرد ميدان رزمي و مي خواهي در برابر قواي متراكم اهريمن، در صف نظام علي درآيي، بايد به ياد علي و همانند او لباس جنگ بر تن بيارايي و بر انديشه و دسته سلاحت نام علي را نقش كني و از روح قهرماني و دست و بازوي او مدد گيري و نعره تكبير او را منعكس گرداني و گوش به فرمان او دهي.
اگر فقيهي� اگر متكلمي� اگر اديبي� اگر خطيبي�
اگر پيرو علي هستي بايد فرد جامعي باشي چون همان او ميزان جامع است:
تو "ترازوي" احد خو بوده اي
بل زبانه هر ترازو بوده اي1

پي نوشت
1. الامام علي عليه السلام، عبدالفتاح عبد المقصود، ترجمه سيدمحمود طالقاني، جلد اول، صص 25 و 26.