سرسراي دانشكدهي فني مملو از خون
يکشنبه, ۳۱ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۵۳
محمدعلي مولوي در سال 1332 عضو انجمن اسلامي دانشكده علوم پزشكي دانشگاه تهران بوده است. وي از دوستان دوران دبيرستان آذر (مهدي) شريعت رضوي يكي از دانشجويان شهيد واقعه 16 آذر اين سال بوده است. لازم به يادآوري است، عباس شيباني، حائري و مصطفي چمران نيز از افراد عضو دوره دوم انجمن اسلامي اين دانشكده بوده اند.
نوید شاهد: سرسراي دانشكدهي فني مملو از خون و آب شده بود.
محمدعلي مولوي در سال 1332 عضو انجمن اسلامي دانشكده علوم پزشكي دانشگاه تهران بوده است. وي از دوستان دوران دبيرستان آذر (مهدي) شريعت رضوي يكي از دانشجويان شهيد واقعه 16 آذر اين سال بوده است. لازم به يادآوري است، عباس شيباني، حائري و مصطفي چمران نيز از افراد عضو دوره دوم انجمن اسلامي اين دانشكده بوده اند.
محمدعلي مولوي - پزشك دربارهي واقعه 16 آذر سال 1332 اظهار داشت:
سر كلاس بوديم كه سروصدا شد، مركز صدا را جستجو كرديم، متوجه شديم كه صداها از دانشكده فني است. به سمت اين دانشكده رفتيم كه سربازان مانع از ورود ما شدند از اطراف شنيديم كه آذر زخمي شده است و تير به پاي او اصابت كرده است و او را به بيمارستاني كه در حاضر بيمارستان امام خميني (ره)است، منتقل كردهاند به بيمارستان مراجعه كرديم و در نهايت به ما گفتند، آذر در كلانتري (حوالي خيابان نصرت در اطراف دانشگاه) از فرط خونريزي شهيد شده است، در بازگشت ما شاهد بوديم كه قسمت پايين دانشكده فني مملو از خون و آب شده است.
وي در ادامه افزود: در جريان اين واقعه برخورد علي اكبر سياسي به عنوان رييس دانشگاه تهران بسيار قابل ملاحظه است. چرا كه در آن زمان با وجود استقلال دانشگاه سه نفر به عنوان كانديدا انتخاب مي شدند و از ميان آنها يك نفر به انتخاب دربار به عنوان رياست دانشگاه مشخص مي شد. او با وجود اينكه منتخب دربار بود، در جريان يازده استاد نيز بسيار خوب عمل كرد.
وي در پاسخ به اين پرسش كه "آيا در آن زمان تشكل خاصي كه نماينده حاكميت باشد نيز در دانشگاه وجود داشته است؟"گفت:
تشكل خاصي كه نماينده حاكميت باشد در آن زمان در دانشگاه وجود نداشت (البته در آن زمان ساواك هم وجود نداشت). در اين حال مثلا ما در دانشكده فني دو نفر را مي شناختيم كه از كارمندان دفتري بودند و خبرچيني آنها براي ما مسجل شده بود عده اي هم دانشجوياني بودند كه بدون كنكور وارد مي شدند كه آنها نيز تعدادشان از انگشتان دست تجاوز نمي كرد. تنها تشكلاتي كه وجود داشتند چپي ها بودند (كه بسيار منسجم بودند) و بعد انجمن اسلامي دانشجويان كه ظاهر بود و نهضت مقاومت ملي كه به گونه اي مخفي عمل مي كرد.
مولوي در ادامه در پاسخ به اين پرسش كه "با توجه به اين امر كه 16 آذر سال 1332 حدود سه ماه و نيم پس از كودتاي 28 مرداد به وقوع پيوست. شرايط جامعه قبل از روز 16 آذر چگونه بود؟" افزود: بعد از كودتا ما فكر نمي كرديم كه با وجود اطلاع مردم از اوضاع موجود،حاكميت وقت ادامه يابد ولي با نهايت حيرت شاهد بوديم كه سرنگوني آنها 25 سال طول كشيد.حتي مرحوم دكتر قريب نيز (يكي از يازده استاد) در سخنراني خود تصريح كرده بود: اين وضع(حكومت كودتا) دوام نخواهد يافت.
وي در ادامه خاطرنشان كرد: ما بزرگترين ضربه را از چپي ها خورديم آنها به گونه اي رفتار كردند كه براي مردم مسجل شده بود كه چنانچه شاه بركنار شود، ما روي كار مي آييم همين امر باعث شده بود مردم به طور كلي دچار اين بيم شوند كه حكومت در دست كمونيستها ميافتد.
وي با تأكيد بر اين امر كه 16 آذر در حقيقت نقطه عطفي در تاريخ مبارزات دانشجويي به حساب مي آيد، درباره ي علل بوجود آمدن اين واقعه يادآور شد: عوامل موثري در ايجاد اين واقعه موثر بودند و نكته حائز اهميت اين است كه اين واقعه به گونه اي محصول شرايطي بود كه از 28 مرداد به بعد در جامعه حاكم بود و البته بعدها نيز ما نتوانستيم به اسنادي مبني بر داشتن دستور سربازان براي حمله به دانشگاه دست يابيم و همين دليل بر خودجوش بودن اين واقعه است.
وي گفت: پس از اين واقعه با اعتصاب كلاسها را تعطيل كرديم و تا دي ماه اين اعتصاب را نشكستيم كه متاسفانه توده ايها شكستند و همين امر نيز به درگيري ما با آنها منجر شد.
محمدعلي مولوي در سال 1332 عضو انجمن اسلامي دانشكده علوم پزشكي دانشگاه تهران بوده است. وي از دوستان دوران دبيرستان آذر (مهدي) شريعت رضوي يكي از دانشجويان شهيد واقعه 16 آذر اين سال بوده است. لازم به يادآوري است، عباس شيباني، حائري و مصطفي چمران نيز از افراد عضو دوره دوم انجمن اسلامي اين دانشكده بوده اند.
محمدعلي مولوي - پزشك دربارهي واقعه 16 آذر سال 1332 اظهار داشت:
سر كلاس بوديم كه سروصدا شد، مركز صدا را جستجو كرديم، متوجه شديم كه صداها از دانشكده فني است. به سمت اين دانشكده رفتيم كه سربازان مانع از ورود ما شدند از اطراف شنيديم كه آذر زخمي شده است و تير به پاي او اصابت كرده است و او را به بيمارستاني كه در حاضر بيمارستان امام خميني (ره)است، منتقل كردهاند به بيمارستان مراجعه كرديم و در نهايت به ما گفتند، آذر در كلانتري (حوالي خيابان نصرت در اطراف دانشگاه) از فرط خونريزي شهيد شده است، در بازگشت ما شاهد بوديم كه قسمت پايين دانشكده فني مملو از خون و آب شده است.
وي در ادامه افزود: در جريان اين واقعه برخورد علي اكبر سياسي به عنوان رييس دانشگاه تهران بسيار قابل ملاحظه است. چرا كه در آن زمان با وجود استقلال دانشگاه سه نفر به عنوان كانديدا انتخاب مي شدند و از ميان آنها يك نفر به انتخاب دربار به عنوان رياست دانشگاه مشخص مي شد. او با وجود اينكه منتخب دربار بود، در جريان يازده استاد نيز بسيار خوب عمل كرد.
وي در پاسخ به اين پرسش كه "آيا در آن زمان تشكل خاصي كه نماينده حاكميت باشد نيز در دانشگاه وجود داشته است؟"گفت:
تشكل خاصي كه نماينده حاكميت باشد در آن زمان در دانشگاه وجود نداشت (البته در آن زمان ساواك هم وجود نداشت). در اين حال مثلا ما در دانشكده فني دو نفر را مي شناختيم كه از كارمندان دفتري بودند و خبرچيني آنها براي ما مسجل شده بود عده اي هم دانشجوياني بودند كه بدون كنكور وارد مي شدند كه آنها نيز تعدادشان از انگشتان دست تجاوز نمي كرد. تنها تشكلاتي كه وجود داشتند چپي ها بودند (كه بسيار منسجم بودند) و بعد انجمن اسلامي دانشجويان كه ظاهر بود و نهضت مقاومت ملي كه به گونه اي مخفي عمل مي كرد.
مولوي در ادامه در پاسخ به اين پرسش كه "با توجه به اين امر كه 16 آذر سال 1332 حدود سه ماه و نيم پس از كودتاي 28 مرداد به وقوع پيوست. شرايط جامعه قبل از روز 16 آذر چگونه بود؟" افزود: بعد از كودتا ما فكر نمي كرديم كه با وجود اطلاع مردم از اوضاع موجود،حاكميت وقت ادامه يابد ولي با نهايت حيرت شاهد بوديم كه سرنگوني آنها 25 سال طول كشيد.حتي مرحوم دكتر قريب نيز (يكي از يازده استاد) در سخنراني خود تصريح كرده بود: اين وضع(حكومت كودتا) دوام نخواهد يافت.
وي در ادامه خاطرنشان كرد: ما بزرگترين ضربه را از چپي ها خورديم آنها به گونه اي رفتار كردند كه براي مردم مسجل شده بود كه چنانچه شاه بركنار شود، ما روي كار مي آييم همين امر باعث شده بود مردم به طور كلي دچار اين بيم شوند كه حكومت در دست كمونيستها ميافتد.
وي با تأكيد بر اين امر كه 16 آذر در حقيقت نقطه عطفي در تاريخ مبارزات دانشجويي به حساب مي آيد، درباره ي علل بوجود آمدن اين واقعه يادآور شد: عوامل موثري در ايجاد اين واقعه موثر بودند و نكته حائز اهميت اين است كه اين واقعه به گونه اي محصول شرايطي بود كه از 28 مرداد به بعد در جامعه حاكم بود و البته بعدها نيز ما نتوانستيم به اسنادي مبني بر داشتن دستور سربازان براي حمله به دانشگاه دست يابيم و همين دليل بر خودجوش بودن اين واقعه است.
وي گفت: پس از اين واقعه با اعتصاب كلاسها را تعطيل كرديم و تا دي ماه اين اعتصاب را نشكستيم كه متاسفانه توده ايها شكستند و همين امر نيز به درگيري ما با آنها منجر شد.
نظر شما