مصاحبه اختصاصي با وحيد فرجي ، از عكاسان نمايشگاه تصوير مقاومت

خودتان را به صورت مختصر معرفي كنيد و از كارتان بگوييد. وحيد فرجي هستم. از روز پنجم جنگ لبنان تا روز آتش بس و يك ماه بعد از جنگ هنگام بازسازي در لبنان مشغول به عكاسي بودم. ـ توضيح مختصري در مورد نمايشگاه هنر مقاومت بفرماييد. اين نمايشگاه كار گروهي 10 نفر از عكاسان است كه هر كدام به صورت شخصي يا از طرف سازمان هاي مربوطه به مناطق مختلف لبنان اعزام شده بودند و روزهاي اول جنگ، خود جنگ، روزهاي بازسازي و روز جشن حزب الله را پوشش دادند. ـ چه حسي از ديدن صحنه هاي جنگ در لبنان داشتيد. يك جنبه كاملاً انساني در بدو امر وجود داشت. و چون ما سالها در ايران تجربه مقاومت را داشته ايم، بهتر مي توانيم آنها را درك كنيم. آنها زير بمباران تحت فشار و استرس جنگ و زير آتش توپخانه دشمن بودند. مثلاً در شهر بيروت هم از دريا و هم از هوا مورد بمباران قرار مي گرفتند و اين يك وضعيت نابساماني را رقم زده بود كه مردم در كليساها، مدارس و مساجد زندگي مي كردند و اين وضعيت ناراحت كننده بود، مخصوصاً در جاهايي كه درگيري ها شديدتر بود، مثلاً در مناطق جنوب و منطقه قانا بارها درگيري اتفاق افتاد. و چون قانا از قبل معروف شده بود اسمش برسر زبان ها افتاد، روستاهايي مانند بروهين، صحيفا، هلوسيه و بنت الجبيل به اندازه قانا شهيد دادند. اين وضعيت به خودي خود هر انساني را دچار ناراحتي مي كند و مسئله ديگر اين بود كه نوع ايستادگي و مقاومت آنها از جنس ايستادگي مردم ما در جنگ بود. با همه اين اوصاف آنها در بدترين شرايط، گله مند از مقاومت و حزب الله نبودند و بر ادامه مسير تاكيد داشتند. و اين فضا و جنس مقاومت شبيه به مقاومت و جنگ خودمان بود. ـ برخورد مردم لبنان با شما به عنوان خبرنگار چه طور بود. عكس العمل خاصي نداشتند و رفتارشان طبيعي بود و در شرايط سخت از دست دادن عزيزانشان عكس العمل شان نسبتاً خوب بود و اين رابطه به برخورد خبرنگار و عكاس هم مربوط مي شود. ـ شما در عكس هايتان بيشتر به جنبه خبري توجه داشتيد يا هنري؟ بالاخره جنبه هنري به عنواني يك فرم در ذهن عكاس رخنه مي كند و جاهايي به خاطر نوع وضعيتي كه در آن قرار گرفته است، يك تركيب بندي درست و كلاسيك را نمي توان رعايت كردند و اين به معناي آن نيست كه آن عكس هنري نيست و هر عكس و هر اثر را به نسبت موقعيتي كه در آن شكل مي گيرد بايد سنجيد و گفت اين اثر هنري است يا خير. به نظر من خيلي از اين عكس ها شايد براساس قواعد و اصول رسمي كيفيت بالايي ندارند ولي نوع خبر و اتفاقي كه مي افتد آنقدر اهميت دارد كه همه اينها را مي توان نديده گرفت. و اين به معناي آن نيست كه عكس هنري نباشد و با اين تعريف و اين نوع نگاه، عكس خبري هم مي تواند يك عكس هنري باشد و اين به نگاه عكاس هم برمي گردد. ـ خاطره خاصي از دوراني كه در لبنان حضور داشتيد در ذهن داريد. مردمي كه در جنوب بودند و مي خواستند به خاطر بمباران ها و موشك باران ها، منطقه را تخليه كنند و خانواده ها همه در وضعيت اضطرار و استرس بودند و از بقيه اعضاي خانواده خبر نداشتند. پسرها و شوهرها در منطقه مشغول جنگ بودند و خانواده ها مجبور بودند منطقه را ترك كنند و در يك وضعيت سخت قرار داشتند. و در سخت ترين بمباران ها، هم غيرنظامي ها كشته مي شدند در حاليكه اسرائيل ادعا مي كرد كه با نيروهاي نظامي و چريكي مي جنگد. ـ استقبال از نمايشگاه تصوير مقاومت تا به حال چه طور بوده است؟ يكي دو روز اول، چند مراسم پشت سر هم انجام شد و اطلاع رساني خوب بود و استقبال هم خوب بود ولي چون مكان نمايشگاه جديد است و دومين نمايشگاهي است كه در اين مكان برگزار مي شود، آنقدر كه بايد استقبال نمي شود. ـ و اما حرف آخر؟ حرف آخر اينكه خوب است امكاني ايجاد شود تا اين نمايشگاه در كشورهاي اسلامي كه اطراف ما هستند و حس مذهبي و ديني نسبت به مردم لبنان دارند هم برگزار شود.