شهید علیرضا یاقوتی فرزند رمضان و فاطمه، بيست و هشتم بهمنماه ۱۳۴۰ در روستای فرومد از توابع شهرستان شاهرود به دنيا آمد. ششمین فرزند خانواده بود. از همان کودکی، کنار پدر مینشست و قرآن یاد میگرفت. تحصیلاتش را تا سوم ابتدایی ادامه داد. برای اینکه کمک خرج پدر باشد، از همان کودکی به قالیبافی پرداخت.
تمام سختیهای جبهه برای ما افتخار است
سال ۱۳۶۰ به عنوان سرباز ژاندارمری به منطقه سردشت اعزام شد. سربازی شجاع، فعال و عاشق شهادت بود. مادر شهید نقل میکند: «وقتی به مرخصی آمد، خیلی خسته بود. گفتم: «مادر جان! الان برات چای میارم!» رفتم تا برایش چای بیاورم. وقتی برگشتم جورابش را از پایش در آورده بود. خواستم چای را جلویش بگذارم که چشمم به تاولهای پایش افتاد. گفتم: «پسرم! چرا پات این جوریه؟» تمام پاهایش، تاولهای بزرگی زده بود. گفت: «ما بعضی اوقات شبانه روز پاهامون داخل پوتینه و با اون حالت پیادهروی میکنیم.» گفتم: «الهی مادرت بمیره!» با لبخند گفت: «خدا نکنه مادر جان! همه سختیهای جبهه برای ما افتخاره.»
وی سرانجام بيست و یکم مردادماه ۱۳۶۰ در پاسگاه حسينآباد سردشت توسط نیروهای بعثی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سينه، شهيد شد. پيکر وی را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.
