«امیرم! عزیزدل مادر! راستی لحظه مرگ، امام حسین (ع) به استقبالت آمدند؟ همان که به همراه همسر مهربانت، در غربت و در اولین شب محرم در خانه تان برایشان روضه گرفتید. راستی حضرت زهرا چطور؟ ایشان هم لحظه رفتنت از این دنیا آمدند؟ چه سوالی است که من می پرسم. مگر می شود برای کسی که می خواست نام، شان و یادشان را در آن سر دنیا زنده نگه دارد، نیامده باشند. یادت هست چقدر با حوصله پرچم های یا زهرا(س) را در چمدانت جا می دادی. همان پرچمی که تنها چیزی بود که بعد از سقوط هواپیما نسوخته بود و سالم پیدا شد.»