شهید حسن آبشناسان - صفحه 2

در آخرين روزهاي حياتشان از يادداشتهاي آخر آبشناسان اين بود ، كه نوشته بودند: خواب ديدم در زم­ين راه نمي روم و در هوا پرواز مي كنم ولي اوج ندارد.

وقتي براي ديدن محل شهادت به اشنويه ( شمال غرب كردستان ) رفتيم، اولين چيزي كه مرا جذب كرد اتاقي بود كه بود كه محل استراحتگاه شهيد آبشناسان بود.

شهيد آبشناسان از اخلاق بسيار خوب وپسنديده اي برخوردار بود، ايشان با بچه ها در جبهه خودماني رفتار مي كردند و بچه ها هم ايشان را دوست داشتند.

كمتر در يك فرد جمع مي شوند وهمين ويژگي ها بود كه به شخصيت ايشان يك برجستگي ويك سرآمدگي وبالندگي خاصي را بخشيده بود.

پدرم يكي از فرمانده هان شجاع ارتش دردشتهاي جنوب و در جنگ هاي نامنظم بودند، طوريكه مردم جنوب در اوايل جنگ (سال 59) اعلام كرده بودندكه هر وقت آبشناسان درمنطقه عمليتي است ، عراقي ها به ما تعرضي ندارند.

زندگي مشترك ما، رنگ سادگي و معنويت داشت. مراسم اوليه، بدون تكلف و با رعايت مسايل اسلامي‌برگزار گشت و مدت كوتاهي پس از پايان مراسم عقد، حسن به اهواز رفت. من نيز، در پايان امتحانات به او پيوستم و زندگي خود را در 2 اتاق كوچك اجاره‌اي، آغاز كرديم.

فرمانده لشگر23 نیروهای ویژه هوابرد شهید تیمسار آبشناسان، اندوخته‌های علمی و نظامی عمیق خود را طی دوره‌های متعدد نظامی را با هوش سرشار و آمادگی جسمانی در هم آمیخته و با همه تجارب و دانش جنگی اش در خط مقدم دفاع از ایران قرار داشت. یادداشت ها و اسناد برجای مانده از این مرد بزرگ گواهی از نوع تفکر و اعتقاد و شخصیت والایش دارد. بخش دوم اسناد و دست نوشته های ارزشمند شهید آبشناسان را مرور می کنیم.

فرمانده لشگر23 نیروهای ویژه هوابرد شهید تیمسار آبشناسان، اندوخته‌های علمی و نظامی عمیق خود را طی دوره‌های متعدد نظامی را با هوش سرشار و آمادگی جسمانی در هم آمیخته و با همه تجارب و دانش جنگی اش در خط مقدم دفاع از ایران قرار داشت. یادداشت ها و اسناد برجای مانده از این مرد بزرگ گواهی از نوع تفکر و اعتقاد و شخصیت والایش دارد.

سروان خلیلی نقل می کند: در شناسایی برای یکی از عملیات ها، شهید " حسن آب شناسان" با وجود اینکه نسبت به بقیه بچه ها سن بیشتری داشت، اما تمام راه را با پای پیاده همراه آنان، بدون خستگی طی کرد. در انتهای روز نیز پس از انجام کارها دیرتر از بقیه استراحت نمود.